امروزه، جهت پالایش آلایندههای مختلف ورودی به محیط زیست به خصوص فلزات سنگین از روشهای زیستی استفاده میشود. جلبک ها از جمله موجوداتی هستند که قادرند با مکانیسمهای مختلف اقدام به تجمیع و تبدیل این آلاینده ها نمایند. در این راستا از تکنیک تثبیت این میکروارگانیسمها در جهت اهداف مختلف بهرهبرداری میگردد. لذا پس از غربالگری اولیه ریزجلبک های Spirulina، Tetraselmis، Chlorella، Scenedesmus، Microchaete و Calothrix، ریزجلبک منتخب در گسترهای از عوامل محیطی (pH، غلظت و زمان تماس) با آلاینده کروم قرار گرفت. شرایط بیشینه جذب جهت بررسی اثر تثبیت بر میزان جذب ریزجلبک تثبیت شده انتخاب و پاسخ های فیزیولوژیک ریزجلبک منتخب در برابر این تیمارها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان داد، 16 درصد در 110دقیقه بیشترین مقدار جذب توسط جلبک سبز منتخب Scenedesmus آزاد بوده است. جلبک Scenedesmus در مدت زمان طولانی، کروم جذب شده را به محیط برگردانده است. با افزایش غلظت محلول، توان جلبک در جذب کاهش یافته و بیشترین مقدار جذب در غلظت های پایینی انجام شده و با افزایش pH تا 5، دریافت کروم توسط جلبک تا 16 درصد افزایش یافته است. همچنین استفاده از بیدهای جلبکی نشان داد که تثبیت اثر مثبتی بر میزان جذب کروم داشته و جهت استفاده در سایر مقاصد توصیه می گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |