هدف این پژوهش، بررسی تاثیر نانوذرات اکسید روی و یون روی بر آسیب شناسی بافت روده خرچنگ دراز آب شیرین (Astacus leptodactylus) در شرایط آزمایشگاهی می‌باشد. در این مطالعه از دو غلظت غیرکشنده نانوذرات اکسید روی و یون روی (05/0 میکروگرم بر لیتر و 5/0 میلی گرم بر لیتر) به همراه گروه شاهد استفاده گردید. پس از 14روز رویارویی با نانوذرات اکسید روی و یون روی، بافت روده خرچنگ نمونه برداری شد. آسیب هایی نظیر افزایش سلول‌های جامی و انحطاط اپیتلیوم، ادم، افزایش سلول‌های پلاسما و لنفوسیت و نکروز در بافت روده خرچنگ دراز آب شیرین مشاهده شد.