در این بررسی میزان غلظت فلزات سنگین (مس، نیکل، کبالت و کروم) در بافت خوراکی عضله ماهی کاراس طلایی در سه ایستگاه (غرب، مرکزی, شرق ) تالاب انزلی در سال 1391 مورد سنجش قرار گرفت. از هر ایستگاه 10 نمونه ماهی در اوزان استاندارد به روش صید با تور گوشگیر صید شد. نتایج این تحقیق نشان داد بالاترین میزان تجمع به ترتیب مربوط به مس (Cu) < نیکل(Ni) < کبالت (Co) <کروم (Cr) بود، هرچند غلظت مس، نیکل، کبالت و کروم در بافت عضله ماهی کاراس طلایی بین ایستگاههای مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت (P >0.05). میانگین میزان تجمع فلزات سنگین با FDA و WHO مقایسه شد. در این تحقیق میزان سمیت فلزات مس، کبالت، نیکل و کروم پایین‌تر از حد مجاز استاندارهای WHO و  FDAبوده است. طبق نتایج فلز نیکل میزانی نزدیک به حد مجاز را در نمونه‌های تالاب مرکزی و شرق در مقایسه با استاندارد WHO نشان داد که باید کنترل بیشتری بر روی منابع تولیدکننده این فلز در حوضه اطراف تالاب انجام داد. اما به طور کلی مصرف ماهی کاراس طلایی تالاب انزلی از حیث بهداشتی برای مصارف انسانی مناسب تشخیص داده شد.

واژه‌های کلیدی: آلودگی، تالاب انزلی، ماهی کاراس طلایی، مصرف ماهی

متن کامل [PDF 622 kb]   (1990 دریافت)