کشت ریزجلبک‌ها دارای سه کاربرد زیست‌محیطی است؛ تصفیه فاضلاب، تولید منابع تجدیدپذیر انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای. ریزجلبک اسپیرولینا هم به دلیل توانایی حذف نیتروژن و فسفر، کاندید مناسبی برای تصفیه فاضلاب است و هم به دلیل استفاده از CO2 اتمسفر در کاهش گازهای گلخانه‌ای نقش دارد. فاکتورهای مختلفی بر نحوه رشد این گونه مؤثر است. در این مطالعه با بهره‌گیری از روش RSM-CCD نحوه اثرگذاری دو فاکتور تناوب هوادهی (15 دقیقه تا 12 ساعت) و غلظت محیط کشتZarrok (20-100%) بر شاخص‌های کمی (نرخ رشد مخصوص و وزن خشک) و کیفی (میزان کلروفیل و فیکوبیلی‌پروتئین) این جلبک بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش تناوب هوادهی و افزایش غلظت محیط کشت منجر به افزایش نرخ رشد مخصوص و وزن خشک می‌شود. همچنین بیشترین میزان کلروفیل در مقادیر میانی هر دو عامل به دست می‌آید. در مورد فیکوبیلی‌پروتئین، اثرگذاری عامل غلظت محیط کشت بر میزان این رنگیزه‌ها مانند اثر بر مقدار کلروفیل بوده اما تأثیرگذاری تناوب هوادهی کاملاً عکس کلروفیل می‌باشد. به نظر می‌رسد علیرغم آنکه فاکتور تناوب هوادهی کمتر مورد بررسی قرار گرفته اما نقش مؤثری بر شاخص‌های کمی و کیفی بیومس داشته باشد. این عامل می‌تواند تا حدی اثرات منفی کاهش غلظت محیط کشت را جبران کرده و موجب کاهش هزینه‌های کل فرآیند گردد.