در پژوهش حاضر اثر شیره ضایعات خرما (Phoenix dactylifera) و ملاس بر پرورش میگوی سفید غربی (vannamei Litopenaeus) به روش تکنولوژی بایوفلاک بررسی گردید. چهار تیمار بایوفلاک مشتمل بر بایوفلاک خرما + جیره با پروتئین 25% (P25 )، بایوفلاک ملاس+ جیره با پروتئین 25% (M25 )، بایوفلاک خرما + جیره با پروتئین 15% (P15 ) و بایوفلاک ملاس + جیره با پروتئین 15% (M15 ) و یک تیمار شاهد (38% پروتئین) با 3 تکرار بود. در یک دوره 35 روزه 35 قطعه میگوی جوان (33/0 ±37/5 گرم) به طور تصادفی در 15 تانک 300 لیتری (تراکم 175 قطعه در متر مکعب) ذخیره‌سازی گردید. بالاترین عملکرد فاکتورهای رشد (افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی بهتر، نرخ رشد، بازماندگی و افزایش بایومس) در تیمار P25 و کمترین آنها در تیمار شاهد تعیین شد. علاوه بر این بیشترین شاخص وزن بدن، بازده غذایی و ضریب رشد ویژه در تیمار P25 و کمترین آن در تیمار M15 به دست آمد. تیمار P15 با 72% سود در مقام نخست سوددهی قرار گرفت. از نتایج تحقیق حاضر می‌توان دریافت که استفاده از بایوفلاک خرما و جیره‌ای با پروتئین 15 تا 25 درصد مناسب‌تر به نظر می‌رسد و سبب صرفه‌جویی در مصرف پودر ماهی و کاهش هزینه‌های تولید می‌گردد.