دوره 10، شماره 2 - ( پاییز 1399 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 81-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farhangi M, Kor A. Effect of Dietary Mannan Oligosaccharide (MOS) on Growth Performance, Survival and resistance to salinity in Cyprinus carpio fry (Cyprinus carpio). J. Aqua. Eco 2020; 10 (2) :75-81
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-858-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-858-fa.html
فرهنگی محمد، کر عبدالوهاب. تأثیر پری بیوتیک مانان الیگوساکارید بر عملکرد رشد، بازماندگی و مقاومت به تنش شوری در بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio). مجله بوم شناسی آبزیان. 1399; 10 (2) :75-81
چکیده: (2280 مشاهده)
مطالعه به منظور ارزیابی اثر پریبیوتیک تجاری مانانالیگوساکارید (MOS) بر روی عملکرد رشد، بازماندگی و مقاومت به تنش شوری در بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)، انجام گرفت. تعداد 180 قطعه بچه ماهی کپور معمولی جهت انجام آزمایش‌ها در نظر گرفته شد. تعداد 20 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 5/0 ± 2/13 گرم و به مدت 60 روز در حوضچه‌های 300 لیتری نگهداری شدند. بچه ماهیان با جیره های غذایی حاوی سطوح 1% و 2% مانان الیگوساکارید (تیمار آزمایشی) تغذیه شدند. یک گروه آزمایشی به عنوان شاهد (تغذیه معمولی) در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از آزمایش اختلاف معنی داری را در بازماندگی بچه ماهیان در بین تیمارها نشان داد (05/0>P). نتایج حاصل از آزمایش نشان داد، شاخص درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و میانگین رشد روزانه دارای اختلاف معنی داری در بین تیمارها بود (05/0>P). نسبت کارایی پروتئین و مقاومت به تنش شوری در بین تیمارها اختلاف معنی‌داری را نشان نداد (05/0
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)