دوره 10، شماره 3 - ( زمستان 1399 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 42-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadian A, Esmaeili Fereidouni A, Movahedinia A, Zabihi Neyshabouri E. Influence of different levels of 17-alph- ethynylestradiol on growth performances and survival rate of Red cherry shrimp (Neocaridina davidi) during consecutive spawning. J. Aqua. Eco 2020; 10 (3) :33-42
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-924-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-924-fa.html
محمدیان آسیه، اسماعیلی فریدونی ابوالقاسم، موحدی نیا عبدالعلی، ذبیحی نیشابوری ابراهیم. تأثیر سطوح مختلف غلظت 17- آلفااتینیل استرادیول بر شاخصه های رشد و میزان بازماندگی میگوی زینتی ردچری (Neocaridina davidi) طی تخمریزی های متوالی. مجله بوم شناسی آبزیان. 1399; 10 (3) :33-42
چکیده: (3166 مشاهده)
17- آلفااتینیل استرادیول (EE2) به عنوان یک ترکیب مختل کننده غدد درون ریز اثرات واضح بر عملکردهای حیاتی موجودات دارد. در این مطالعه، اثرات EE2 در سطوح غلظتی غیرکشنده صفر (شاهد)، 02/0، 2/0، 2، 20 و 200 میکروگرم بر لیتر آب بر عملکرد رشد و میزان بازماندگی میگوی زینتی ردچری (Neocaridina davidi) طی سه مرحله متوالی از تخم ریزی بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظتهای 02/0، 2/0 و 2 میکروگرم بر لیتر اثرات تحریک کننده بر رشد میگو دارند. وزن نهایی و درصد افزایش وزن بدن، طول نهایی و درصد افزایش طول بدن، نرخ رشد ویژه و متوسط نرخ رشد روزانه در این سطوح بالاتر از گروه کنترل و سایر سطوح بود. میزان رشد میگو با افزایش غلظت EE2 در غلظت های 20 و 200 میکروگرم بر لیتر روند معکوس کاهشی نشان داد. وزن نهایی مولدین ماده در سه تخم¬ریزی متوالی متأثر از غلظت های EE2 قرار گرفت. میزان بازماندگی میگوها روند معنادار کاهشی را با افزایش غلظت EE2 نشان داد. بر اساس نتایج می توان بیان کرد که EE2 حتی در غلظت های کم منجر به اختلال رشد، نوسانات وزنی مولدین و تلفات در میگوی ردچری می شوند. وجود این ترکیبات می تواند عواقب زیان¬باری در این گونه مدل و احتمالاً سایر آبزیان در اکوسیستم های آبی ایجاد نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)