جلبک‌های دریایی از منابع غنی آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی به‌شمار می‌روند. جمعیت‌های فراوانی از جنس Ulva و Sargassum در سواحل جنوبی ایران وجود دارد. در این پژوهش، جمعیت‌های جلبک سبز Ulva fasciata Delile و جلبک قهوه‌ای Sargassum vulgare C.Agardh از سواحل بوشهر در فصل‌های زمستان و بهار جمع‌آوری و محتوای فنل و فلاونوئید کل آنها ارزیابی شد. عصاره‌های مختلفی از این گونه‌ها تهیه و فعالیت آنتی‌اکسیدانی آن ها با روش‌های ABTS و DPPH بررسی شد. نتایج نشان داد که S. vulgare در بهار بیشترین محتوای فنل و کمترین محتوای فلاونوئید بترتیب به میزان ۰,۰۶۵±۰.۶۲ و ۰.۰۸۸±۰.۸۳ و U. fasciata در زمستان بیشترین محتوای فلاونوئید و کمترین محتوای فنل بترتیب به میزان ۰.۲۱±۱.۶۵ و ۰.۰۴±۰.۲۸ میلی‌گرم بر گرم جلبک را داشت. در همه عصاره‌ها، S. vulgare فعالیت آنتی‌اکسیدانی بیشتری نسبت به U. fasciata نشان داد. هر دو گونه اغلب تفاوت معنی‌داری در فعالیت آنتی‌اکسیدانی در زمستان و بهار نداشتند. عصاره‌های اتانولی و متانولی ۸۰ درصد و آب جوش خاصیت آنتی‌اکسیدانی بیشتری بترتیب نسبت به عصاره‌های اتانولی و متانولی خالص و آب مقطر نشان دادند. اغلب بیشترین و کمترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی بترتیب در عصاره‌های اسیدی و اتانولی مشاهده شد. نتایج حاصل کمک شایانی در انتخاب و کاربرد جلبک‌ها در صنایع غذایی و دارویی خواهد نمود.
