هدف از پژوهش حاضر ایجاد توازن میان منافع ذی‌نفعان در صید میگو در بندر دیر از طریق رویکرد برنامه‌ریزی آرمانی در بازه زمانی سال ۱۳۹۶ می‌باشد. بدین منظور، بر اساس تعداد روزهای صیادی و تعداد شناورهای صیادی به عنوان دو متغیر موجود، میزان بهینه صید میگو در طول فصل صید به‌گونه‌ای که منافع گروه‌های مختلف ذینفع (سازمان شیلات، صیادان و تعاونی‌های صیادی، سازمان محیط‌زیست، منابع طبیعی، مراکز علمی و تحقیقاتی، صنایع وابسته و فرآوری شیلات) با یکدیگر تناسب داشته باشد، تعیین گردید. برای وزن‌بندی متغیرهای تأثیرگذار که شامل حفظ وضعیت موجود صید میگو، حداقل کردن حجم صید ضمنی، حداکثر کردن اشتغال فعالان صنعت میگو، افزایش امنیت شغلی فعالان صنعت میگو و حداکثرسازی سود ناشی از صید میگو را شامل می‌شود، از روش آنتروپی شانون و به‌منظور تعیین الگوی بهینه از رویکرد برنامه‌ریزی آرمانی موزون استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که حفظ وضعیت موجود صید میگو با ۴۳۴/۰ درصد بالاترین اولویت (وزن) را در میان اهداف مختلف گروه‌های ذینفع دارد. همچنین در صورت کاهش ۴ درصدی سود اکتسابی از فرآیند صید و کاهش میزان امنیت شغلی فعالان صنعت میگو، سطح اشتغال آن‌ها و وضعیت موجود صید میگو به ترتیب به میزان ۶، ۵ و ۸ درصد و حجم صید ضمنی ۲۶ درصد کاهش خواهد یافت که درنتیجه توازن مناسبی میان گروه‌های ذینفع ایجاد خواهد شد.
