الهام صحراگرد، منصوره قائنی، لاله رومیانی رومیانی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده
به‌منظور بررسی اسیدهای چرب زئوپلانکتون ها و لارو کپور معمولی، نمونه‌برداری قبل از شروع دوره‌ی ۷ روزه با تور پلانکتون گیری ۲۰ و در طی دوره با تور ۵۰ صورت گرفت. SFA در روتیفرهای استخر در روز اول افزایش ۱۵/۶ درصدی و در روز هفتم به ۵۳/۳ درصد رسید. UFA در روز اول نیز کاهش معنی‌داری را به میزان ۷۹/۱ درصدی نشان داد. در روز هفتم، میزان کل MUFA با اختلاف معنی‌دار افزایش یافت. اولئیک اسید در بین همه‌ی تیمارها به‌جز لارو قبل از رهاسازی اسید چرب تک غیراشباع غالب بود و تیمار روز ۵ بالاترین میزان را داشت. بالاترین میزان PUFA با ۲۷/۵۲ درصد، مربوط به تیمار روز هفتم و پایین‌ترین میزان با ۹۲/۴۲ درصد مربوط به‌روز چهارم بود. میزان PUFA روتیفر با اختلاف معنی‌دار کمتر از لارو قبل از رهاسازی بود (۰۵/۰ p<). میزان PUFA به میزان ۶/۵ درصد افزایش یافت. اسیدهای چرب امگا ۶، لینولئیک اسید، آراشیدونیک اسید و دکوزاپنتائودیک اسید در بدن لارو بیشتر از روتیفر بودند، در پایان دوره میزان این اسیدهای چرب افزایش نشان داد. EPA و DHA در روتیفر بیشتر از لارو قبل از رهاسازی بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که روتیفر یک غذای مناسب برای تکامل بچه ماهیان از نظر تأمین اسیدهای چرب مورد نیاز است.
