ملیکا ناظمی، فاطمه پیشه ورزاد، عباسعلی مطلبی، امید احمد زاده،
دوره ۱، شماره ۴ - ( بهار ۱۳۹۱ )
چکیده
اسفنج‌ها ساده‌ترین و قدیمی‌ترین جانداران پرسلولی می‌باشند. این موجودات فاقد هر گونه ساختار دفاعی مکانیکی هستند بنابراین برای حفظ بقا، در طی سالیان متمادی توانایی تولید متابولیت های ثانویه‌ی خود را به عنوان عامل دفاعی شیمیایی تکامل بخشیده‌اند. یکی از مهمترین کاربردهای متابولیت های ثانویه‌ی اسفنج‌ها، استفاده از ترکیبات شیمیایی با خواص بیولوژیک به عنوان دارو می‌باشد که از جمله‌ی این خواص، خاصیت ضد باکتریایی است. در این تحقیق برای نخستین بار به بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره‌های اسفنج Axinella sinoxea پرداخته شده است. نمونه‌های اسفنج از جزیره‌ی لارک خلیج فارس تهیه شده و با استفاده از روش بلایت و دایر عصاره گیری انجام شد. بررسی اثر ضد باکتریایی با استفاده از روش براث روی باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که عصاره‌های در اتیل اتری و آبی در هیچ کدام از غلظت‌های بررسی شده روی باکتری‌های اشرشیاکلای و سودوموناس آرئوجنسیس اثر ضد باکتریایی از خود نشان نمی‌دهند، اما عصاره‌ی دی اتیل اتری روی باکتری‌های باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس آرئوس، اثر باکتریوسیدی دارند، بنابراین متابولیت های ثانویه‌ی محلول در دی اتیل اتر با ساختار شیمیایی غیر قطبی- نیمه قطبی دارای اثر ضد باکتریایی بوده و می‌تواند به عنوان یکی از عصاره‌هایی که در راستای تولید داروهای آنتی بیوتیک مورد مصرف قرار می‌گیرد، کاربرد داشته باشد.
