دوره 10، شماره 2 - ( پاییز 1399 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 74-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zaheri A, Bahador N, Yousefzadi M, Arman M. Evaluation of toxicity of isolated cyanobacteria from the Khoor-e-Khooran mangrove ecosystem against shrimp larvae. J. Aqua. Eco 2020; 10 (2) :63-74
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-963-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-963-fa.html
زاهری احمد، بهادر نیما، یوسف زادی مرتضی، آرمان میترا. ارزیابی سمیت سیانوباکتر‌های جداسازی شده از اکوسیستم مانگرو خور خوران بر لارو میگو. مجله بوم شناسی آبزیان. 1399; 10 (2) :63-74
چکیده: (2467 مشاهده)
تغییرات اقلیمی و مداخلات انسانی موجب روند فزاینده وقوع شکوفایی سیانوباکتریایی مضر در اکوسیستم‌های مانگرو گردیده که می‌تواند به عنوان یک تهدید برای حیات گونه‌های گیاهی و جانوری موجود در این اکوسیستم ارزیابی گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی الگوی تنوع زیستی جمعیت‌های سیانوباکتری‌های ساکن در جنگل‌های مانگرو خور خوران و بررسی سمیت سیانوتوکسین‌های استخراج شده بر لارو میگو بود. نتایج جداسازی باکتری‌ها از 3 ایستگاه نمونه‌برداری آب و رسوب با استفاده از روش‌های مبتنی بر کشت منجر به جداسازی 150 جدایه گردید. الگوی تنوع زیستی سیانوباکتری‌ها بر اساس شناسایی مورفولوژیک، حضور 5 جنس غالب متمایز شامل Phormidium،Spirulina ،Oscillatoria ، Microcystis و Anabaena را تأیید نمود. سیانوتوکسین‌های استخراج شده از بیومس سویه‌های A2، A7 و C14 دارای سمیتی با LC50 به ترتیب معادل 2/173، 1/283 و 209 میکروگرم بر میلی‌لیتر در مقابل آرتمیا بودند. LC50 این توکسین‌ها در مقابل لارو میگو به ترتیب معادل 3/310، 3/299 و 1/234 میکروگرم بر میلی‌لیتر ثبت شد. نتایج ارائه شده بیانگر وجود تنوع بالایی از سیانوباکتری‌ها و حضور سویه‌های توکسیژنیک در منطقه مورد بررسی بود. از این‌رو اجرای برنامه‌های پایش مستمر در زیستگاه‌های مانگرو به ویژه اکوسیستم حفاظت شده خور خوران پیشنهاد می‌گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)