۲۳ نتیجه برای اکبرزاده
آرش اکبرزاده، حمید فرحمند، فروزنده محجوبی، محمد علی نعمت اللهی، کمال الدین حق بین، حامد کلنگی میاندره،
دوره ۲، شماره ۳ - ( زمستان ۱۳۹۱ )
چکیده
در مطالعاتی که از تکنیک PCR Real-time کمی استفاده می شود، به منظور کمی سازی داده های حاصل از اندازه گیری سطوح mRNA می بایست میزان mRNA ژن هدف را نسبت به میزان mRNA یک ژن رفرنس داخلی نرمال سازی کرد. از آنجا که سطح بیان ژن کنترل داخلی می بایست در بین بافتهای مختلف و نیز تمامی مراحل رشد یک موجود زنده ثابت بوده و نیز تحت تأثیر تیمارهای آزمایش قرار نگیرد، در هر یک از آزمایش های بیان ژن می بایست ثبات و پایداری بیان چندین ژن رفرنس مورد آزمایش و ارزیابی قرار گیرد تا مناسب ترین ژن رفرنس به منظور نرمال سازی داده های حاصل از بیان ژن هدف انتخاب گردد. در مطالعه حاضر ثبات بیان شش ژن رفرنس شامل actin- beta (ACTB)، Glyceraldehyde ۳-phosphate dehydrogenase (GAPDH)، Ribosomal protein L۶ (RPL۶)، Ubiquitin (UBQ)، Ribosomal protein L۱۳ (RPL۱۳) و Elongation factor ۱-alpha (EF۱A) در طی مراحل ابتدایی رشد و تکامل تاسماهی ایرانی با استفاده از تکنیکReal-Time PCR TaqMan مورد ارزیابی قرار گرفت. برآیند کلی نتایج حاصل از نرم افزارهای geNorm، Bestkeeper و NormFinder نشان داد که دو ژن RPL۶ و ACTB از بیشترین ثبات بیان ژن برخوردار بودند، در حالیکه ژن RPL۱۳ بیشترین تغییرات بیان ژن را از خود نشان داد. بر این اساس استفاده از ژن های RPL۶، ACTB و نیز میانگین هندسی آنها به منظور نرمال سازی داده های بیان ژن هدف در مراحل ابتدایی رشد و تکامل تاسماهی ایرانی و نیز سایر گونه های تاسماهیان توصیه می شود.
آرزو افشینفر، احمد نوری، آرش اکبرزاده، بیتا کلوانی نیتلی، احسان کامرانی، میرمسعود سجادی،
دوره ۳، شماره ۲ - ( پاییز ۱۳۹۲ )
چکیده
ماهیان برای تأمین نیاز اکسیژنی، به آب وابستهاند. در این میان خون در انتقال اکسیژن نقش اساسی را ایفا میکند. تفاوت در شرایط و نحوه زندگی موجب میشود که شرایط جذب اکسیژن و در نتیجه، فاکتورهای تنفسی خون در ماهیان، متفاوت باشند. در این مطالعه فاکتورهای تنفسی خون یک گونه گلخورک با نام علمی Scartelaos tenuis با ماهی کاملاً آبزی Liza klunzingeri مقایسه گردید. نمونه-ها از ساحل بندرعباس صید و عمل خونگیری از ناحیه ساقه دمی انجام شد. شاخصهای خونی مؤثر در تنفس شامل میزان هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد سلولهای قرمز، متوسط حجم هر سلول قرمز (MCV)، متوسط میزان هموگلوبین در هر سلول قرمز (MCH) و متوسط غلظت هموگلوبین موجود در واحد حجمی از سلولهای قرمز (MCHC) برای هر گونه اندازهگیری شد. بررسی نتایج نشان داد که در ماهی L. klunzingeri به طور مشخص و معنیدار میزان هماتوکریت وMCV در مقایسه با ماهی S. tenuis بیشتر بود. در مقابل در ماهی S. tenuis مقدار MCHC به طور معنیدار بیشتر بود. میزان هموگلوبین، تعداد سلولهای قرمز و MCH دو گونه با هم تفاوت معناداری نداشت. در ماهی S. tenuisبا توجه به کمتر بودن میزان MCV و بیشتر بودن میزان MCHC، احتمالاً راندمان جذب و حمل اکسیژن در خون به مراتب بیش از ماهی L. klunzingeri میباشد.
اعظم نوری سیبنی، آرش اکبرزاده ، احمد نوری، پریا پرتو، محمد اسدی، علیرضا راضی، مهدی مهدی پور، مرتضی یوسف زادی،
دوره ۴، شماره ۴ - ( بهار ۱۳۹۴ )
چکیده
در تحقیق حاضر تأثیر عصاره سیانوباکتریهای چشمه آب گرم گنو بر رشد، بازماندگی و وضعیت ریختی بافت آبشش ماهی آفانیوس (Aphanius dispar) در شرایط دمایی نرمال و استرس بلندمدت حرارتی بررسی شد. به این منظور ۲۲۸ عدد ماهی به چهار تیمار شامل تیمار کنترل (دمای °C۲۵) تیمار حرارت (دمای °C۴۰-۳۷)، تیمار کنترل- سیانوباکتری و تیمار حرارت- سیانوباکتری تقسیم شدند. در پایان آزمایش در روز ۴۴، فاکتورهای رشد شامل ضریب رشد ویژه (SGR)، وزن به دست آمده (WG) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) در ماهیان گروه کنترل و کنترل- سیانوباکتری به طور قابل ملاحظه و معنیداری بیشتر از تیمار حرارت و حرارت- سیانوباکتری بود (۰۵/۰P<). میزان بازماندگی ماهیان در تیمارهای کنترل و کنترل- سیانوباکتری در پایان آزمایش ۱۰۰ درصد بود، در حالیکه در تیمارهای حرارت و حرارت- سیانوباکتری بقای ماهیان به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (۰۵/۰>P). ماهیان نگهداری شده در دمای °C۴۰-۳۷ تغییراتی در بافت آبشش شامل پرخونی و کوتاه شدن رشتههای ثانویه را نسبت به گروه کنترل نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که در شرایط دمایی مشابه با چشمه آب گرم، عصاره سیانوباکتریهای چشمه آب گرم گنو باعث کاهش عملکرد فیزیولوژیک ماهیان شده و نتوانسته تحمل استرس حرارتی را در ماهی آفانیوس افزایش دهد.
حامد کلنگی میاندره، امید جعفری، آرش اکبرزاده،
دوره ۴، شماره ۴ - ( بهار ۱۳۹۴ )
چکیده
در این تحقیق، بیان ژن کد کننده فاکتورهای القا کننده هایپوکسیا hif-۱ و hif-۲ در دوره تکامل لاروی گونه فیل ماهی (Huso huso) در شرایط نرمال اکسیژن ارزیابی گشت. در تمام زمانهای تکاملی ماهی بلوگا، بیان ژن hif-۱و hif-۲از جنین تا ماهی جوان مشاهده شد. بیان ژنهای هدف با استفاده از ژن رفرنس RPL۶ نرمال سازی گشت. میزان تغییرات سطوح بیان ژنهای hif-۱ و hif-۲ در تمامی دوره تکاملی از لحاظ آماری معنادار بود (P < ۰,۰۵). نتایج نشان داد که بیان نسبی ژنهای hif-۱ و hif-۲ در دوره تکاملی در مرحله جنینی یا قبل از هچ شدن پایین بوده و پس از آن افزایش معنا داری در زمان هچ و تکامل ابتدایی لارو نشان دادند، در حالیکه در مراحل تکامل بعدی لاروی و مراحل نهایی لاروی رو به کاهش گذاشتند. افزایش میزان بیان ژنهای مورد مطالعه با گذشت زمان لاروی به دلیل توسعه و تکامل عروق خونی و کاهش حجم کیسه زرده افزایش یافت. در این مطالعه مشخص گردید که دو ژن مذکور ارتباط تنگاتنگی با توسعه و تکامل لاروی به خصوص رگزایی (آنژیوژنزیز) دارند.
غلامعلی اکبرزاده، علی سالارپوری، سیامک بهزادی، محمد درویشی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( پاییز ۱۳۹۴ )
چکیده
در این تحقیق تغییرات مکانی و زمانی ساختار جامعه فیتوپلانکتونی در ۴ ایستگاه در سواحل شمال خلیج فارس (قشم و لنگه) بررسی شد. پنج گروه فیتوپلانکتونی (باسیلاریوفیسه، داینوفیسه، سیانوفیسه، کریزوفیسه و اگلنوفیسه) از ۴۷ جنس شناسایی گردید. محدوده تغییرات سالیانه شاخصهای زیستی مارگالف، پیلو، شانون و سیمپسون در این تحقیق به ترتیب برابر ۵۶/۲-۵۸/۰، ۹۷/۰-۰۸/ ۰، ۶/۲- ۲۳/۰و ۹۳/۰-۰۹/۰ بود. طبق آنالیز واریانس چند متغیره، تغییرات فصلی بر فراوانی فیتوپلانکتونها و هریک از شاخصهای زیستی معنیدار بود (P<۰,۰۵). نتایج نشان داد مناطق مورد مطالعه از نظر شرایط اکولوژیک دارای رتبه متوسط و جامعه فیتوپلانکتونی از تنوع و غنای نسبتاً خوبی برخوردار است.
حدیثه ابراهیمی، آرش اکبرزاده، محمد علی اسماعیلی، مرتضی یوسف زادی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر ضدسرطانی و سمیت ۶ گونه سیانوپروکاریوت ساکن چشمهی آب گرم گنو، استان هرمزگان بر روی ردهی سلول سرطانی دهانهی رحم انسانی (HeLa) در غلظتهای مختلف صورت پذیرفت. به این منظور تأثیر سمیت سلولی عصارهی متانولی سیانوپروکاریوتهایLeptolyngbya tenuis, Chroococcus minutes, Gloeocapsa rupestris, Oscillatoria articulata, Chroococcus namiculata, Synechocystis aquatilis متعلق به چشمهی آب گرم گنو در ۵ غلظت متفاوت ۱۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ (µg/ml) و در قالب ۳ تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر سمیت عصارههای متانولی غلظتهای مختلف جلبکهای نامبرده بر روی ردهی سلول سرطانی دهانهی رحم انسانی (HeLa) اختلاف معنیداری در سطح احتمال p<۰/۰۵دارند. مؤثرترین عصارهی جلبکی برای کشتن سلولهای سرطان دهانهی رحم G. rupestris با IC۵۰ = ۵۶۷۲/۶۸ (µg/ml) بود. از بین گونه های سیانوپروکاریوت بهکار رفته برای سلولهای سرطان دهانهی رحم تنها سه جلبک
S. aquatilis, G. rupestris, L. tenuis اثر سمیت داشتند و جلبک های دیگر بیتاثیر بودند.
حمید اسحق زاده، آرش اکبرزاده، مهتاب یارمحمدی، انریک گیسبرت،
دوره ۶، شماره ۳ - ( زمستان ۱۳۹۵ )
چکیده
در این مطالعه روند اسکلت زایی و کلسیم گیری جمجمه در تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) با روش Clearing & staining مورد بررسی قرار گرفت. رشد غضروف پس از تفریخ در ناحیه سر و نوتوکورد و کلسیم گیری در استخوان های dentary و dermopalatine روی آرواره ها همزمان با شروع تغذیه مختلط آغاز شد. انتوژنی اسکلت سر در تاس ماهی ایرانی به سه مرحله طبقه¬بندی شد. مرحله اول از زمان تفریخ تا شروع اولین تغذیه خارجی (۱۲ روز پس از تفریخ: ۱۶ میلی متر) بود که هیچ ساختار کلسیمی شده ای مشاهده نشد و اجزایی از جمجمه که اهمیت حیاتی در تغذیه و تنفس دارند بصورت غضروفی ظاهر گردید. اولین فرآیندهای استخوان¬سازی در مرحله دوم از شروع تغذیه خارجی تا ۲۳ روز پس از تفریخ (۲۵/۲۰-۱۶میلی متر) مشاهده ¬شد و کلسیم گیری ضعیفی روی اسخوان های پوستی سر مانند subopercle و supracleithrum مشاهده شد. سایر استخوان¬ها از جمله استخوان¬های مربوط به سقف جمجمه در مرحله سوم از جذب کامل کیسه زرده تا روز ۵۰ (بین ۲۵/۲۷ و ۳/۸۳ میلی متر) پدیدار ¬شد و دندان ها در استخوان های dentary وdermopalatine ناپدید شدند. در مجموع نتایج این مطالعه می تواند در جهت بهبود برنامه های بازسازی دخایر این گونه با ارزش کمک کند.
سمیه پاک روان، آرش اکبرزاده،
دوره ۶، شماره ۴ - ( بهار ۱۳۹۶ )
چکیده
آئروموناس هیدروفیلا Aeromonas hydrophila یکی از معمول ترین باکتری های بیماریزا در آبزیان است و شیوع آن باعث کاهش محصولات آبزی پروری می شود. بیماری آئروموناسی به دلیل ترشح نوعی پروتئین سمی به نام ارولیزین توسط باکتری آئروموناس هیدروفیلا می باشد. این پروتئین سمی از طریق ایجاد کانال در غشای سلول های هدف، فعالیت های طبیعی آنها را مختل می کند و موجب تخریب و مرگ این سلول¬ها می¬شود. پروتئین سمی ارولیزین در اثر بیان ژن ارولیزین در باکتری آئروموناس هیدروفیلا ایجاد می¬شود. ژن ارولیزین bp ۱۴۸۲ است و یک مارکر مولکولی مهم و پایدار برای شناسایی امکان آلودگی با آئروموناس هیدروفیلا می¬باشد. برای بررسی این مارکر مولکولی از تکنیک PCR استفاده می شود. برای کنترل و درمان بیماری آئروموناسی از آنتی بیوتیک های مختلفی استفاده می شود که مهمترین آنها تتراسایکلین است. مکانیسم عملکرد ضد باکتریایی این آنتی بیوتیک از طریق ایجاد اختلال در ترجمه ژن ارولیزین و در نتیجه ممانعت از سنتز پروتئین در ریبوزوم باکتری می¬باشد، بنابراین با توقف ساخت پروتئین ها در آئروموناس هیدروفیلا، این باکتری ها محکوم به مرگ می شوند. آگاهی از نحوه عملکرد ضد میکروبی آنتی¬بیوتیک¬ها می¬تواند نقش مهمی در یافتن مواد جایگزین مناسب برای این داروهای سنتتیک ایفا کند.
کیمیا کریمی، آرش اکبرزاده، عیسی ابراهیمی درچه،
دوره ۷، شماره ۰ - ( ویژه نامه زمستان ۱۳۹۶ )
چکیده
با توجه به اینکه در صنعت ساخت خوراک آبزیان از مواد همبند خنثی و فاقد ارزش غذایی استفاده میشود، استفاده از مواد همبند جایگزین و دارای ارزش غذایی میتواند موجب بهبود عملکرد میگوی پرورشی شود. بهخصوص استفاده از پساب صنایع تولید نشاسته بهعنوان ماده همبند میتواند علاوه برافزایش ماندگاری غذا در آب و کاهش آبشویی مواد مغذی در آب باعث بهبود کیفیت خوراک میگو و عملکرد رشد شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی مطلوبیت پسماند صنایع تولید نشاسته بهعنوان بک همبند ارزانقیمت و دارای ارزش غذایی در جیره غذایی میگوی سفید غربی پرورشی بود. همبند موردنظر با نسبتهای ۳، ۶، ۹ و ۱۲ درصد به سایر اجزای مورد استفاده در ساخت غذای میگو اضافه شد و عملکرد رشد میگو در طی ۶۰ روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میگوی تغذیهشده با ۹% و ۱۲% ماده همبند مورد مطالعه، پس از گذشت ۴۵ روز از شروع آزمایش افزایش وزن و نرخ رشد ویژه بیشتری در مقایسه با گروه شاهد داشت (۰۵/۰>P). پس از گذشت ۶۰ روز، میزان افزایش وزن و نرخ رشد ویژه در تیمارهای ۹% و ۱۲% بیشتر از سایر تیمارها بود اما ازنظر آماری معنیدار نبود. این بررسی نشان داد که پسماند صنایع تولید نشاسته میتواند بهعنوان بک همبند ارزانقیمت و دارای ارزش غذایی موجب بهبود عملکرد میگوی سفید غربی پرورشی شود.
محبوبه افرند، ایمان سوری نژاد، سید ابوالحسن شاهزاده فاضلی، آرش اکبرزاده، لاله پارسا یگانه، مریم صادقی، رضا آذربایجانی،
دوره ۷، شماره ۰ - ( ویژه نامه زمستان ۱۳۹۶ )
چکیده
Thryssa whiteheadi تنها گونه بومی گزارش شده از خانواده آنچوی¬ماهیان (Engraulidae) است که به لحاظ پراکنش جغرافیایی بهطور انحصاری در حوضه خلیج¬فارس و دریای¬عمان یافت می¬شود. در این پژوهش خصوصیات مورفولوژیکی و مولکولی این گونه بهطور دقیق با استفاده از تکنیک بارکدگذاری DNA بررسی شد. به همین منظور، بعد از نمونه¬برداری، DNA استخراج و با کمک یک جفت آغازگر جهانی، ژن سیتوکروم اکسیداز زیر واحد ۱ تکثیر و تعیین توالی شد. پس از تجزیه و تحلیل، نتایج به دست آمده با سایر گونه¬های موجود در بانک ژن مقایسه شد و نام علمی و توالی ژن COI برای نخستین بار در بانک ژن و پایگاه داده¬های بارکد، ثبت جهانی گردید. طبق بررسی انجام شده برای این گونه، مقدار فاصله ژنتیکی درون گونه¬ای بر اساس مدل K۲P صفر به دست آمد و فاصله ژنتیکی آن با سایر گونه¬ها بهطور متوسط ۳۳/۱۵ درصد محاسبه شد.
غلامعلی اکبرزاده، لیلی محبی نوذر، کیوان اجلالی، رضا دهقانی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده
یکی از موضوعات مهم در مدیریت زیست محیطی آبهای ساحلی ارزیابی شرایط تغذیه گرایی در آن میباشد. در تحقیق حاضر با بازنگری و توسعه شاخصهای تروفی مقیاسی و غیرمقیاسی، شرایط تغذیهگرایی آبهای ساحلی استان هرمزگان به طور ماهانه در سال ۱۳۹۱ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در آبهای ساحلی استان هرمزگان محدوده تغییرات شاخص مقیاسی از ۶/۳ تا ۹/۵ و وضعیت تغذیه گرایی از حالت الیگو- مزوتروف در منطقه چهار، مزوتروف در منطقه دو و سه، تا حالت مزو- یوتروف در منطقه یک و شاخص غیرمقیاسی از ۴ا/۳ در منطقه چهار (عدم ریسک) تا ۸/۵ با ریسک بالا در مناطق یک دو و سه متغیر بود. سطح تغذیه گرایی در آبهای ساحلی مورد مطالعه از حالت خیلی خوب در منطقه چهار تا حالت خوب در سایر مناطق در نوسان بود. با توجه به میانگین ضریب کارایی شاخص تروفی (۰۳/۰±۳۸/۴-)، میزان مواد مغذی قابل دسترس جهت مصرف جمعیت فیتوپلانکتونی در آبهای نزدیک ساحلی بندرعباس، به مراتب بیشتر از سایر مناطق بود. به طور کلی نتایج حاصل از بازنگری و توسعه شاخصهای مقیاسی و غیرمقیاسی در این تحقیق نشان داد که استفاده از آنها می تواند برای ارزیابی شرایط تغذیه گرایی آبهای ساحلی نتایج قابل قبولی را به دست آورد.
محبوبه افرند، ایمان سوری نژاد، سید ابوالحسن شاهزاده فاضلی، آرش اکبرزاده،
دوره ۷، شماره ۳ - ( زمستان ۱۳۹۶ ۱۳۹۶ )
چکیده
جنس Encrasicholina شامل آنچوی ماهیان کوچک پلاژیک است که گونه های آن فقط در آب های اقیانوس هند و آرام پراکنش دارند و از نظر اقتصادی و اکولوژیکی بسیار حائز اهمیت می باشند. تاکنون از این جنس سه گونه در آب های ایرانی خلیج فارس گزارش شده است. با توجه به فعالیت های مختلف انسانی در دهه های اخیر، اکوسیستم خلیج فارس آسیب های جدی را متحمل شده است و تنوع زیستی آن دچار تهدید شده است. در این میان بیشتر گونه های سطح زی با خطر انقراض مواجه هستند، بنابراین توسعه پایدار این منابع و حفاظت از تنوع زیستی امری ضروری به نظر می رسد. اولین گام برای رسیدن به این هدف شناسایی دقیق گونه ها می باشد. روش بارکد گذاری DNA بر اساس DNA میتوکندریایی یکی از جدیدترین روش های مولکولی برای شناسایی و همچنین بررسی روابط فیلوژنتیکی گونه هاست. در این تحقیق، ژن میتوکندریایی سیتوکروم اکسیداز زیر واحد۱(COI) برای شناسایی گونه های متعلق به Encasicholina درخلیج فارس مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج شناسایی مورفولوژیکی با توالی های ارسال شده به کتابخانه بارکد موجودات و بانک ژن مطابقت داشت، همچنین لاروهایی که ویژگیهای مورفولوژیکی آنها برای شناسایی کافی نبود، به طور قابل اعتماد و دقیقی با توالی یابی این ژن شناسایی شدند. تنوع ژنتیکی درون گونه ای بر اساس مدل دو پارامتری کیمورا صفر بود، در حالی که میانگین تنوع بین دو گونه ۹/۱۸ درصد بود. درخت فیلوژنی رسم شده نشان داد که گونه های مورد مطالعه مربوط به دو کلاد خواهری هستند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که ژن COI توانایی تشخیص گونه های مورد مطالعه را دارد و نتایج مطالعات مولکولی و مورفولوژیکی مطابقت داشتند.
معصومه اسحق نیموری، آرش اکبرزاده، ایمان سوری نژاد،
دوره ۸، شماره ۴ - ( بهار ۱۳۹۸ )
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر تغذیهای پودر برگ حرا (Avicennia marina) بر بهبود شاخصهای ایمنی همولنف میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) در شرایط استرس دمایی پایین صورت گرفت. پس از ۹۰ روز غذادهی با سطوح مختلف پودر برگ حرا (صفر، ۵/۲ ،۵ و ۱۰ درصد)، دما تدریجاً طی شش ساعت از ۲۴ به ۲-۳ درجه سانتیگراد رسانده شد. بعد از ۲۴ ساعت بازماندگی محاسبه و از سه میگوی زندهی هر تیمار برای سنجش پارامترهای خونی، همولنف گرفته شد. نتایج نشان داد تعداد هموسیت کل (THC) در تیمار ۵% به طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (۰۵/۰>P). در شمارش افتراقی هموسیتها تعداد سلولهای نیمه دانهدار در میگوهای تغذیه شده با پودر برگ حرا نسبت به تیمار شاهد به طور معنیداری بیشتر بود (۰۵/۰>P). سلولهای دانهدار بزرگ و هیالین در تیمار شاهد به طور معنیداری بیشتر از تیمار ۵/۲ و ۱۰ درصد بود (۰۵/۰>P)، اما با تیمار ۵ درصد اختلاف معنیداری نداشت. در مجموع، تغذیه با سطوح مختلف پودر برگ حرا بویژه به میزان ۵ درصد موجب بهبود شاخصهای ایمنی و بازماندگی میگوی پاسفید غربی (L. vannamei) در شرایط استرس دمایی پایین شد.
کبری بابانژاد آبکنار، آرش اکبرزاده، ایمان سوری نژاد،
دوره ۹، شماره ۱ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر برگ حرا (Avecina marina) در جیره بر عملکرد رشد و بازماندگی میگوی جوان پاسفید غربی (Penaeus vannamei) صورت گرفت. میگوها با میانگین وزن ۲۱/۰ ± ۲۶/۵ گرم در ۱۲ تانک ۳۰۰ لیتری و به تعداد ۴۰ عدد در هر تانک ذخیرهسازی شدند و در قالب چهار تیمار شامل: صفر (شاهد)، ۵/۲، ۵ و ۱۰ درصد، پودر برگ حرا و هرکدام در ۳ تکرار به مدت ۹۰ روز غذادهی شدند. در طی دوره، شاخصهای رشد (میزان افزایش وزن بدن، میزان افزایش طول کل، میزان افزایش طول و عرض کاراپاس) و درصد بازماندگی اندازهگیری شد. نتایج نشاندهندهی افزایش میزان شاخصهای رشد میگوهای تغذیهشده با سطوح مختلف برگ حرا نسبت به تیمار شاهد بود (۰۵/۰> P). در انتهای دوره، میگوهای تغذیهشده با سطح ۱۰% پودر برگ حرا دارای بیشترین و میگوهای تیمار شاهد دارای کمترین میزان بازماندگی بودند (۰۵/۰>P)، اما بین تیمار ۱۰% با تیمار %۵/۲ و ۵% اختلاف معنیداری مشاهده نگردید (۰۵/۰P>). نتایج این تحقیق نشان داد که میتوان برگ گیاه حرا در سطح ۱۰% را، به عنوان مکمل در جیره غذایی میگوی پاسفید غربی توصیه کرد.
علیرضا نظری بجگان، آرش اکبرزاده، حسن صالحی، احسان کامرانی، مهران یاسمی،
دوره ۹، شماره ۳ - ( زمستان ۱۳۹۸ )
چکیده
فانوسماهیان از ذخایر مهم و ارزشمند آبزیان در آب¬های دریای عمان میباشند که توجه به جنبه¬های اقتصادی، برداشت آن نقش مهمی در مدیریت صید و سوددهی کشتی¬های صیادی دارد. در این مطالعه، راندمان اقتصادی کلاسهای طولی مختلف کشتی¬های صیادی فانوسماهیان (Benthosema pterotum) با استفاده از شاخص نرخ بازده داخلی (Internal Rate of Return) در آبهای شمال غربی دریای عمان از فروردین تا اسفند ۱۳۹۵ مورد بررسی قرار گرفت. کشتی¬های ترالر صید فانوسماهی در ۴ گروه طولی ۴۰-۳۵ متر (کلاس A)، ۴۵-۴۰ متر (کلاس B)، ۵۰-۴۵ متر (کلاس C) و بالاتر از ۵۰ متر (کلاس D) کلاسبندی شدند. نرخ بازده داخلی کشتی¬ها در هر کلاس طولی با لحاظ نمودن هزینه¬های دریاروی هر کشتی صیادی و درآمد حاصل از فروش صید محاسبه گردید. میانگین نرخ بازده داخلی (± انحراف معیار) در طول یک سال و کشتیهای کلاس A، B، C و D به ترتیب ۳۵±۴۱ درصد، ۵۵±۵۵ درصد، ۳۶±۴۰ درصد، ۲۸±۴۱ درصد و ۳۵±۲۸ درصد به دست آمد. نتایج این مطالعه نشاندهنده نرخ بازده داخلی مناسب و کم بودن ریسک سرمایهگذاری کشتی¬های صیادی فانوسماهی در آب¬های دریای عمان بود و کشتی¬های کلاس C (۵۰-۴۵ متر) بهترین نرخ بازده داخلی و کمترین ریسک سرمایهگذاری را در بین کلاسهای ۴ گانه کشتیهای صید فانوسماهی نشان داد. نتایج این مطالعه میتواند در ارتقاء مدیریت برداشت از ذخایر فانوسماهیان و همچنین سازماندهی کشتی¬های فعال صیادی در آب¬های دریای عمان مورد استفاده قرار گیرد.
شیوا آقاجری خزایی، غلامعلی اکبرزاده، فرشته سراجی،
دوره ۹، شماره ۳ - ( زمستان ۱۳۹۸ )
چکیده
مطالعهی حاضر با هدف دستیابی به ترکیب رسوبات سواحل استان هرمزگان و رابطهی آن با تراکم ماکروبنتوزها انجام گردید. بدین منظور نمونهبرداری از فروردین ماه ۱۳۹۱ لغایت فروردین ماه ۱۳۹۲ به صورت ماهانه در چهار فصل از سال توسط گرب ونوین با سطح مقطع ۰۴/۰ مترمربع و سه تکرار، انجام پذیرفت. مناطق نمونهبرداری شامل سواحل بندرعباس، جاسک و بندرلنگه بودند. آنالیزها نشان داد که غالب بافت بستر سواحل بندرعباس عمدتاً ذرات سیلت و در بندر جاسک و بندرلنگه ذرات ماسه بودند. نتایج بررسی اطلاعات نشان داد که بین تراکم کل ماکروبنتوزها و درصد ذرات سیلت در سطح ۰۱/۰<P ارتباط عکس وجود دارد، درحالیکه بین تراکم کل ماکروبنتوزها و درصد ذرات ماسه در سطح ۰۵/۰<P ارتباط مستقیمی وجود دارد. بررسی نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین تراکم کل ماکروبنتوزها و درصد ذرات سیلتی ارتباط معنیدار و معکوسی در سطح احتمال ۹۹ درصد وجود دارد (۰۱/۰<P) درحالیکه بین درصد ذرات ماسهای و تراکم کل ماکروبنتوزها در سطح احتمال ۹۵ درصد یک ارتباط مستقیم و معنیداری وجود دارد (۰۵/۰<P). همچنین نتایج حاصل از محاسبات ضرایب همبستگی هیچگونه ارتباط معنیداری بین تراکم ماکروبنتوزها و میزان مواد آلی کل را نشان نداده است؛ بنابراین با توجه به عدم وجود همبستگی بین تراکم ماکروبنتوزها و میزان مواد آلی کل، نمیتوان به طور قطع ارتباطی بین مواد آلی و تجمع ماکروبنتوزها یافت.
محمد نیرومند، آرش اکبرزاده، عیسی ابراهیمی درچه، سیدعلیرضا سبحانی، اردشیر شیخ احمدی،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( تابستان ۱۳۹۹ )
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی سطوح مختلف سیاهدانه جیره بر غلظت کلسترول و تری گلیسرید پلاسمای میگوی پاسفید غربی (Penaeus vannamei) انجام شد. این آزمایش در قالب پنج جیره با سطوح مختلف سیاهدانه شامل صفر (کنترل)، ۵/۰، ۵/۱، ۳ و ۵ درصد به طور جداگانه در پنج تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار انجام شد و در هر تکرار ۴۰ عدد میگو (g۲/۰± ۵/۷) ذخیره¬سازی شد. بعد از ۱۲ هفته غذادهی، سطح کلسترول و تری گلیسرید پلاسمای میگو در تیمارهایی که سیاهدانه مصرف کرده بودند به طور معنیداری از تیمار کنترل کمتر بود (۰۵/۰ > P). کمترین مقدار هم مربوط به تیمار حاوی ۳ درصد سیاهدانه بود. در مجموع جیره حاوی سیاهدانه میتواند با کمتر کردن سطح کلسترول و تری گلیسرید پلاسما، به تولید میگویی سالمتر کمک کند.
فاطمه بهنام، مازیار یحیوی، آرش اکبرزاده،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
در تحقیق حاضر اثر سه طولموج نور آبی، قرمز و سفید و سه شدت نور ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ لوکس بر نرخ رشد، زمان دو برابر شدن جمعیت و تولید زیتوده ریزجلبک Nannochloropsis oculata مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مختلف کشت جلبکی در شرایط شوری ۲۴ قسمت در هزار، دمای۲۴ درجه سانتیگراد، دوره روشنایی:تاریکی ۱۲-۱۲، با استفاده از محیط کشت گیلارد کشت شدند. مدت زمان انجام آزمایش ۱۲ روز بود و شمارش سلولی بهصورت یک روز در میان صورت گرفت. بیشترین تعداد سلول (۱۰۶×۳۳ سلول در میلیلیتر) تحت نور آبی با شدت نور ۲۰۰۰ لوکس ۱۰ روز پس از کشت اولیه به دست آمد. همچنین بیشترین میزان نرخ رشد ویژه مربوط به نور آبی و در شدت نور ۳۰۰۰ لوکس (۰۱/۰±۴۰/۰ در روز) و کمترین زمان دو برابر شدن (۰۳/۰±۶۱/۱ در روز) نیز در همین تیمار مشاهده شد. بیشترین میزان زیتوده ۰۰۳/۰±۵۴/۰ گرم بر لیتر در نور آبی و شدت نور ۲۰۰۰ لوکس حاصل شد. نتایج نشان داد که ریزجلبک N. oculata در نور آبی و شدت نور ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ لوکس توانایی بالاتری در سازگاری با شرایط محیط کشت داشته و تراکم سلولی و زیتوده بالاتری را تولید میکند. بنابراین توصیه میشود در آزمایشگاههای کشت جلبک و مراکز تکثیر و پرورش آبزیان از این رژیم نوری برای کشت این ریزجلبک استفاده شود.
معصومه استادی قاضیانی، آرش اکبرزاده، مرتضی یوسف زادی، محمد اسدی،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( بهار ۱۴۰۰ )
چکیده
در مطالعه حاضر برخی پارامترهای رشد و ترکیبات بیوشیمیایی ریزجلبک Chaetoceros muelleri تحت نورهای آبی، سفید و قرمز بررسی شد. تیمارهای مختلف در شرایط شوری ۲۵ قسمت در هزار، دمای ۱±۲۳ درجه سانتیگراد، شدت نور۲۰۰±۱۵۰۰ لوکس، دوره روشنایی:تاریکی ۱۲/۱۲، هوادهی ملایم و قلیائیت ۵/۷-۵/۸، به مدت ۱۲ روز در اتاقکهای تفکیک شده قرار گرفتند. بیشترین تراکم سلولی، نرخ رشد ویژه، کلروفیل a، وزن خشک، پروتئین، اسیدهای چرب امگا۳ و اسید پالمیتولئیک (۱۶:۱C)، تحت نور آبی مشاهده شد. همچنین، کوتاهترین زمان دو برابر شدن جمعیت، کمترین مقدار چربی و امگا۶ در این تیمار نوری مشاهده شد. کمترین تراکم سلولی، وزن خشک، کلروفیل a، پروتئین، اسیدهای چرب امگا۳، اسید اولئیک (۱۸:۱C) و بیش از ۲۵ درصد از اسید پالمیتیک (۱۶:۰C) تحت نور قرمز دیده شد. بیشترین زمان دو برابر شدن جمعیت، بیشترین مقدار اسیدهای چرب امگا۶ و اسید اولئیک (۱۸:۱C)، تحت نور سفید مشاهده شد. مقدار چربی کل بین سه نور تحت آزمایش اختلاف معنیداری نشان نداد (۰۵/۰
احسان کامرانی، سیامک بهزادی، غلامعلی اکبرزاده چماچائی، کیوان اجلالی خانقاه، علی رضا گلشنی زاده،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( زمستان ۱۴۰۰ )
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی تأثیر قاچاق گازوئیل بر اجتماعات ماکروبنتوزی در سه ایستگاه خور لافت که قاچاق گازوئیل در آن انجام شده و همزمان در منطقه طبل (ایستگاه شاهد)، از پاییز ۹۴ تا تابستان ۹۵ صورت پذیرفت. بر اساس نمودار درختی حاصل از آزمون خوشه¬ای داده¬های مورد مطالعه در دو منطقه را می توان ازنظر زمانی به دو گروه اول و دوم تقسیمبندی نمود. بهعلاوه، با توجه به ضرایب مربوط به همبستگی کانونی حاصل برای هر گروه خصوصاً در ایستگاه طبل، توابع تشکیلشده از قدرت تفکیکپذیری بسیار بالایی نسبت به توابع حاصل در ایستگاه لافت، برخوردار بوده که نشاندهنده ثبات و پایداری بیشتری در اجتماعات ماکروبنتوزی ایستگاه طبل نسبت به ایستگاه لافت است، یا بهعبارتدیگر گمان میرود توان اکولوژیکی بستر در ایستگاه لافت تحت تأثیر قاچاق گازوئیل دارای راندمان و کارایی کمتری نسبت به ایستگاه طبل در بازه زمانی مورد مطالعه باشد. نتایج حاصل از تغییرات شاخصهای زیستی (مارگالف، شانون- وینر، سیمپسون و هیل)، بین اجتماعات ماکروبنتوزی نشان دهنده اختلاف بین دو ایستگاه بوده (P<۰,۰۵)، این در صورتی است که شاخص یکنواختی گونهای پیلو، اختلافی در توزیع اجتماعات دو ایستگاه نداشته است (P>۰.۰۵). از آنجائی که جنگل¬های حرا با تولید مواد مغذی طبیعی، خاک مناسب و ایجاد پناهگاه شرایط را برای حضور کفزیانی که قادر به ادامه حیات در مناطق جزر و مدی نیستند مهیا میکند، لذا کاشت درختان حرا در خور لافت پیشنهاد میشود.