غلامعلی اکبرزاده، لیلی محبی نوذر، کیوان اجلالی، رضا دهقانی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۸-۱۳۹۶ )
چکیده
یکی از موضوعات مهم در مدیریت زیست محیطی آبهای ساحلی ارزیابی شرایط تغذیه گرایی در آن می‌باشد. در تحقیق حاضر با بازنگری و توسعه شاخص‌های تروفی مقیاسی و غیرمقیاسی، شرایط تغذیهگرایی آبهای ساحلی استان هرمزگان به طور ماهانه در سال ۱۳۹۱ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در آبهای ساحلی استان هرمزگان محدوده تغییرات شاخص مقیاسی از ۶/۳ تا ۹/۵ و وضعیت تغذیه گرایی از حالت الیگو- مزوتروف در منطقه چهار، مزوتروف در منطقه دو و سه، تا حالت مزو- یوتروف در منطقه یک و شاخص غیرمقیاسی از ۴ا/۳ در منطقه چهار (عدم ریسک) تا ۸/۵ با ریسک بالا در مناطق یک دو و سه متغیر بود. سطح تغذیه گرایی در آبهای ساحلی مورد مطالعه از حالت خیلی خوب در منطقه چهار تا حالت خوب در سایر مناطق در نوسان بود. با توجه به میانگین ضریب کارایی شاخص تروفی (۰۳/۰±۳۸/۴-)، میزان مواد مغذی قابل دسترس جهت مصرف جمعیت فیتوپلانکتونی در آبهای نزدیک ساحلی بندرعباس، به مراتب بیشتر از سایر مناطق بود. به طور کلی نتایج حاصل از بازنگری و توسعه شاخص‌های مقیاسی و غیرمقیاسی در این تحقیق نشان داد که استفاده از آنها می تواند برای ارزیابی شرایط تغذیه گرایی آبهای ساحلی نتایج قابل قبولی را به دست آورد.
منیژه قازلی کر، محمد قلی زاده، حسین آدینه، محمد هرسیج، عبدالعظیم فاضل،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
در این مطالعه به بررسی وضعیت تغذیهگرایی مخزن سد بوستان با استفاده از شاخص‌های پالمر و کارلسون پرداخته شد. پارامترهای زیستی از جمله فیتوپلانکتون‌ها و عوامل محیطی مانند فسفات، نیترات و کلروفیل a به صورت فصلی در سال ۱۳۹۹ با سه تکرار و در عمق ۵/۰ متری آب در ۵ ایستگاه از سطح مخزن نمونه برداری شد، سپس شاخص‌های پالمر و کارلسون محاسبه شد. شاخص پالمر در سد بوستان برای ۴ فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب ۲۴، ۳۱، ۲۷,۶ و ۲۸.۸ تخمین زده شد که بر اساس دسته‌بندی شاخص پالمر، در هر ۴ فصل، آب سد بوستان در دسته آبهای دارای آلودگی آلی بسیار زیاد قرار می‌گیرد. بیشترین میزان شاخص پالمر در فصل تابستان (۳۱) و کم ترین میزان این شاخص در فصل بهار (۲۴) به دست آمد. بیش ترین وضعیت تغذیه گرایی شاخص کارلسون مربوط به فصل تابستان (۶۰.۴۶ یوتروفی) و کمترین میزان آن مربوط به فصل زمستان (۵۲.۴۴ یوتروفی) می‌باشد که نشان دهنده آن است که مخزن در فصل زمستان به سمت شرایط نیمه مغذی حرکت کرده است. همچنین در ایستگاه شماره ۳ (۵۴.۲۳) بالاترین حالت تغذیه گرایی مشاهده گردید. با توجه به بررسی شاخص‌های پالمر و کارلسون و نسبت فسفات به ازت کل عامل اصلی تغذیه گرایی در مخزن سد بوستان ترکیبات فسفری بوده است که از منابع بیرونی سد وارد مخزن شده و در نهایت آن کاهش کیفیت آب گردد.
