نشریه علمی بوم شناسی آبزیان

یکی از معضلات رودخانه‌ها و نهرهای ایران خروجی پساب مزارع پرورش ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان به داخل آن‌ها است. هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین میزان آلودگی آلی نهر زرین گل در ایستگاه‌های نمونه‌برداری شده، با استفاده از شاخص زیستی، هیلسنهوف و BMWP وASPT می‌باشد. نمونه‌برداری از درشت بی‌مهرگان کف زی این رودخانه توسط نمونه‌بردار سوربر، طی دو فصل از ۶ ایستگاه‌ در محل‌های ورودی، خروجی و ۵۰۰ متر بعد از هر مزرعه در سه تکرار انجام شد. در مجموع ۲۱۷۹ نمونه از بزرگ بی‌مهرگان کف زی شناسایی شدند که به ۱۵ جنس، ۳۰ خانواده و ۸ راسته تعلق داشتند. نتایج نشان داد که پساب مزارع پرورش ماهی تأثیر معنی‌داری بر پارامترهای نیترات و اکسیژن محلول آب داشته است. همچنین بیشترین امتیاز شاخص BMWP و ASPT مربوط به ایستگاه اول در فصل زمستان به دست آمد؛ درحالی‌که کمترین امتیاز به ایستگاه پنجم و دوم (بعد از خروجی پرورش ماهی) در فصل بهار تعلق گرفت که در طبقه متوسط از نظر کیفیت آب است. بیشترین امتیاز شاخص هیلسنهوف در ایستگاه دوم (۳۱/۵) فصل زمستان، کیفیت آب در کلاسه نسبتاً ضعیف قرار دارد. نتایج کلی از کاهش خانواده‌های حساس به آلودگی و شاخص‌های زیستی نشان داد، ایستگاه‌های بلافاصله بعد از مزارع از آلودگی بیشتری نسبت به قبل آن‌ها برخوردار بوده که نشانگر کاهش کیفیت آب است.