۷ نتیجه برای کلروفیل A
تحسین رحمانی، مرضیه عباسی،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
دریاچه زریبار دریاچه‌ای کوچک، کم عمق و یوتروف در استان کردستان است که بر اساس مطالعات موجود با مشکل یوتروفیکاسیون مواجه می باشد. در مدیریت و کنترل یوتروفیکاسیون، بررسی روابط مواد مغذی و بیوماس فیتوپلانکتون (کلروفیل a) بسیار حایز اهمیت بوده و مدل‌های بسیاری جهت برآورد مقدار کلروفیل بر مبنای مقادیر مواد مغذی (فسفر و نیتروژن) ارائه شده است. هدف از این پژوهش برآورد مقدار کلروفیل a با استفاده از مدل‌های تجربی بر اساس مقادیر فسفر و نیتروژن و مقایسه آن با مقدار واقعی کلروفیل موجود در دریاچه است. جهت اندازه‌گیری مقدار فسفر، نیتروژن و کلروفیل a، نمونه‌برداری از شهریور ماه ۱۳۸۹ و به مدت یک سال انجام گرفت. نتایج نشان داد که هیچ یک از مدل‌ها برآورد صحیحی از مقدار کلروفیل دریاچه زریبار نداشتند و کلروفیل برآورد شده بسیار بیشتر از مقدار واقعی بود. لذا رشد فیتوپلانکتونی (کلروفیل a) توسط عاملی غیر از مواد مغذی که احتمالاً نور است محدود شده و بنابراین روش‌های رایج کنترل یوتروفی که مبتنی بر کاهش بار ورودی مواد مغذی از خارج دریاچه است تأثیر چندانی بر وضعیت دریاچه نخواهند داشت. از این رو دریاچه زریبار نیاز به مدلی مختص به خود بر مبنای مؤلفه‌هایی مانند عمق شفافیت دارد که محدودیت نور را منعکس نمایند.
احمد قرایی، جواد میردار هریجانی، عبدالعلی راهداری، مهدی کیخا، هاشم خندان بارانی، رقیه کرمی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی تغییرات ساختار جامعه فیتوپلانکتونی، میزان کلروفیل و برخی ویژگی-های محیطی در طی یک سال (۹۳-۹۲) به صورت فصلی در مخازن چاه نیمه¬های سیستان انجام شد. در طول مطالعه ۲۸ جنس متعلق به پنج گروه Chlorophyta ¬(۱۲جنس)، Bacillariophyta(۷ جنس)، Cyanophyta ¬( ۵جنس)، Dinophyta¬ (۳ جنس) و Euglenophyta (۱ جنس) شناسایی شدند. بیشترین و کمترین میانگین فراوانی جامعه فیتوپلانکتونی به ترتیب در دوره اول (تابستان) (۱۰۴×۶/۳ سلول در لیتر) و دوره سوم (زمستان) (۱۰۴×۱/۱ سلول در لیتر) ثبت گردید. دامنه تغییرات میانگین مقدار شاخص تنوع شانون بین ۷/۱ (دوره سوم نمونه برداری) و ۳/۲ (دوره اول نمونه برداری) حاصل شد. Chlorophyta از نظر فراوانی و تعداد جنس به عنوان شاخه غالب بوده و دیاتومه¬ها، سیانوباکتری¬ها و دینوفلاژله¬ها به ترتیب در رده¬های بعدی قرار داشتند. نتایج نشان داد که گروه¬های فیتوپلانکتونی روابط متفاوتی را با فاکتورهای محیطی دارند، به طوریکه pH، دما و مواد مغذی (شامل فسفات، سولفات و نیتریت) نقش مهمتری را در تغییر ساختار جامعه فیتوپلانکتونی در این مخازن داشتند. میزان متوسط سالانه کلروفیل a برای چاه نیمه¬هاµg/l ۲/۳۶ به دست آمد که بر این اساس چاه نیمه¬های سیستان در گروه مناطق الیگوتروف قرار می¬گیرند. اینگونه مطالعات برای برنامه ریزی جهت پرورش ماهی و مدیریت منابع آب در مخازن ذخیره آب ضروری می¬باشد.
میلاد کبیر، سید عباس حسینی، رسول قربانی، حدیثه کشیری،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
در این تحقیق اثر ریز جلبک سندسموس ابلیگوس در کاهش بار آلودگی مزارع پرورش میگو گمیشان مورد بررسی قرار گرفت. ترکیبات سمی نیترات و فسفات از سیستم‌های پرورش به خصوص پرورش متراکم حاصل می‌شود. برای ارزیابی اثرات استفاده از این ریز جلبک، ابتدا گونه‌های ذکر شده از مزارع پرورش میگوی گمیشان تهیه و خالص‌سازی شد. سپس پساب خروجی مزارع تهیه و فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب، فسفات و نیترات قبل و بعد از مواجه شدن پساب با جلبک، در هر ۲۴ ساعت به مدت ۱۰ روز اندازه‌گیری گردید. همچنین شاخص¬های زیستی و تولیدی جلبک شامل تراکم، کلروفیلa و زیست‌توده خشک اندازه‌گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان ماده خشک و کلروفیل در طول دوره افزایش معنی‌داری پیدا نموده است (۰۱/۰≥p) و میزان فسفات P و PO۴ کاهش معنی‌داری در طول دوره از خود بروز داده‌اند (۰۵/۰≥p). اما تأثیر معنی‌داری بر نیترات N و NO۳ نداشته‌اند (۰۵/۰≤p). از جهت دیگر تعداد سلول جلبک و میزان نرخ رشد ویژه نیز تغییر معنی‌داری در طول دوره داشته‌اند (۰۵/۰≥p). نتایج این تحقیق نشان داد ریز جلبک سندسموس ابلیگوس قابلیت بالایی در زمینه زیست و حذف ترکیبات فسفاته پساب مزارع پرورش میگو را دارد.
محمدرضا قمی، سونا مقصودی،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی رابطه بین کلروفیل a با برخی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب دریای خزر در یک دوره ۳ ماهه در سال ۱۳۹۳ در ۲ ایستگاه (نوشهر و تنکابن) انجام شد. نتایج حاصل از بررسی آماری در مناطق مورد بررسی نشان داد که بین کلروفیل a و میزان نیترات در نوشهر ضریب همبستگی مثبت معنی‌داری وجود دارد (r=۰,۸۰۹). همچنین در این تحقیق، بالاتر بودن مقادیر نیترات و فسفات نسبت به تحقیقات سال‌های گذشته حاکی از افزایش این مواد مغذی در دریای خزر دارد که با پایش زمانی منظم آن‌ها می‌توان به روند افزایشی یا کاهشی آن‌ها پی برد.
مائده بهارلوئیان، ابوالفضل ناجی، مرتضی یوسف زادی،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
افزایش استفاده از نانومواد منجر به ایجاد نگرانی‌هایی در مورد خطرات سلامتی موجودات و اثرات زیست‌محیطی آن‌ها شده است. بنابراین، توجه های زیادی به بررسی پارامترهای زیست‌محیطی که کیفیت تغذیه جلبک‌ها را تغییر می‌دهند، وجود دارند. در در این تحقیق، مهار رشد در دو مرحله و محتوای کلروفیل a ریزجلبک Chaetoceros muelleri در روزهای سوم، ششم و نهم از در معرض قرارگیری ریزجلبک با نانوماده TiO۲ و توده Ti، مورد بررسی قرار داده شد. نتایج نشان دادند که پس از ۲۴ ساعت، رشد جلبک‌هایی که در معرض ۵۰ میلی¬گرم بر لیتر نانوماده TiO۲ و توده Ti قرار گرفتند به ترتیب ۷۰ و ۵۰% مهار شد و کاهش محتوای کلروفیل نسبت به نمونه شاهد مشاهده شد. همچنین مشخص شد که روند کاهش کلروفیل در روز نهم بیشتر از ششم و در روز ششم بیشتر از روز سوم بوده است. علاوه براین مشخص شد میزان سمیت نانو TiO۲ در مقایسه با توده Ti به مقدار بیشتری است. بنابراین، مطالعات بیشتری در زمینه بررسی اثرات سمیت نانوماده TiO۲ و توده Ti بر روی موجودات در زنجیره غذایی و انتقال این مواد در طول زنجیره و نهایتاً، تحت تأثیر قرار دادن سلامت انسان و محیط-زیست، پیشنهاد می‌گردد.
طاهره بامری، ابوالفضل ناجی، آرش اکبراده،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۹ )
چکیده
به دلیل استفاده گسترده نانوپلاستیک ها در کاربری‌های مختلف از قبیل بیوسنسورها، فونیک ها، نانوکمپوزیت ها و غیره و افزایش بی‌رویه خرده زباله های پلاستیکی در محیط های آبی، نگرانی ها در مورد اثرات بالقوه این مواد بر ریزجلبک ها افزایش یافته است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات غلظت‌های مختلف (۲۵/۰، ۵/۲، ۲۵ و ۲۵۰ میلی‌گرم در لیتر) ذرات نانوپلی استایرن (PS-NH۲+) پس از ۹۶ ساعت بر رشد، محتوای کلروفیل a و میزان تولید آنتی‌اکسیدان ریزجلبک Chlorella vulgaris بود. میزان رشد (از طریق شمارش سلولی) و محتوای کلروفیل a و میزان آنتی‌اکسیدان (از طریق اندازه‌گیری میزان جذب نوری) سنجیده شد. با افزایش غلظت نانوپلاستیک و مدت زمان در معرض قرار گرفتن (۱۲ روز)، رشد و محتوای کلروفیل a نسبت به گروه شاهد روند کاهشی نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که مقادیر تولید آنتی‌اکسیدان در نمونه‌هایی که در معرض نانو پلی استایرن قرار گرفتند بیشتر از نمونه¬های شاهد بود. در نهایت مشخص گردید که این نانوذره در دراز مدت باعث آسیب‌های جدی بر C. vulgaris می‌شود و قادر است مکانیسم‌های سلولی را تحت تأثیر قرار دهد.
معصومه استادی قاضیانی، آرش اکبرزاده، مرتضی یوسف زادی، محمد اسدی،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
در مطالعه حاضر برخی پارامترهای رشد و ترکیبات بیوشیمیایی ریزجلبک Chaetoceros muelleri تحت نورهای آبی، سفید و قرمز بررسی شد. تیمارهای مختلف در شرایط شوری ۲۵ قسمت در هزار، دمای ۱±۲۳ درجه سانتی‌گراد، شدت نور۲۰۰±۱۵۰۰ لوکس، دوره روشنایی:تاریکی ۱۲/۱۲، هوادهی ملایم و قلیائیت ۵/۷-۵/۸، به مدت ۱۲ روز در اتاقک‌های تفکیک شده قرار گرفتند. بیشترین تراکم سلولی، نرخ رشد ویژه، کلروفیل a، وزن خشک، پروتئین، اسیدهای چرب امگا۳ و اسید پالمیتولئیک (۱۶:۱C)، تحت نور آبی مشاهده شد. همچنین، کوتاه‌ترین زمان دو برابر شدن جمعیت، کمترین مقدار چربی و امگا۶ در این تیمار نوری مشاهده شد. کمترین تراکم سلولی، وزن خشک، کلروفیل a، پروتئین، اسیدهای چرب امگا۳، اسید اولئیک (۱۸:۱C) و بیش از ۲۵ درصد از اسید پالمیتیک (۱۶:۰C) تحت نور قرمز دیده شد. بیشترین زمان دو برابر شدن جمعیت، بیشترین مقدار اسیدهای چرب امگا۶ و اسید اولئیک (۱۸:۱C)، تحت نور سفید مشاهده شد. مقدار چربی کل بین سه نور تحت آزمایش اختلاف معنی‌داری نشان نداد (۰۵/۰
