دوره 2، شماره 2 - ( پاییز 1391 )
جلد 2 شماره 2 صفحات 68-81 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharifi M, Sourinejad I, Hoseyni S J, Qasemi S A, Faghih A. Genetic diversity of Black Pomfret (Parastromateus niger) in Iranian coasts of Persian Gulf using AFLP molecular marker. J. Aqua. Eco 2012; 2 (2) :81-68
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-130-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-130-fa.html
شریفی مژده، سوری نژاد ایمان، حسینی سید جواد، قاسمی سید احمد، فقیه احمد. بررسی تنوع ژنتیکی ماهی حلواسیاه Parastromateus niger در سواحل ایرانی خلیج فارس با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP . مجله بوم شناسی آبزیان. 1391; 2 (2) :81-68
چکیده: (8534 مشاهده)
ماهی حلوا سیاه Parastromateus niger جزء مهمترین ماهیان پلاژیک تجاری سواحل جنوبی ایران است که به دلیل افزایش آلودگی ها و بهره برداری و صید بی رویه و از طرف دیگر فقدان برنامه های مدیریتی شیلاتی مثل شناسایی و تفکیک ذخایر ژنتیکی، ذخایر آن در حال کاهش می باشد. به منظور ارزیابی جمعیت های این گونه و حفظ ذخایر ارزشمند ژنتیکی آن، ساختار ژنتیکی 32 نمونه ماهی حلوا سیاه در خلیج فارس در آبهای ساحلی بندرعباس، بوشهر و آبادان با استفاده از نشانگر ملکولی AFLP بررسی شد. این بررسی حدود 205 باند قابل امتیاز دهی که شامل 37 باند پلی مورف بود را نشان داد. درصد لوکوس های پلی مورفیسم در نمونه های ایستگاه بندرعباس (08/81%)، نسبت به نمونه های بوشهر (59/94% ) و آبادان (49/86%) کمتر بود. بیشترین میزان تنوع ژنتیکی براساس ضریب Neiو شاخص شانون به ترتیب برای نمونه های بوشهر (400/0) و (18/0±574/0) و کمترین میزان برای نمونه های بندرعباس (325/0) و (25/0±474/0) محاسبه شد. نتایج آنالیز AMOVA بیانگر اختلاف بین جمعیتی به میزان 14 درصد و اختلاف درون جمعیتی به میزان 86 درصد بود. با توجه به میزان Fst بین جمعیتی (09/0-18/0) و وجود جریان ژنی بین جمعیتی محدود (09/1 تا 54/2) می توان جمع بندی نمود که احتمالاً 3 جمعیت جدا از ماهی حلوا سیاه در خلیج فارس در مناطق بندرعباس، بوشهر و آبادان وجود دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)