امروزه یافتن مکان مناسب از لحاظ اکولوژیک برای هر فعالیتی، یکی از مهمترین مراحل انجام طرح به شمار میرود. نزدیک به ۹۴ درصد وسعت خالص رویشگاههای مانگرو کشور در استان هرمزگان واقع شده و تنها استان سواحل جنوب کشور است که در آن دو گونه طبیعی از درختان مانگرو رویش دارد. تاکنون مکانیابی با استفاده از منطق فازی و سیستم اطلاعات جغرافیایی در زمینههای تخصصی مختلف انجام شده است. هدف این پژوهش مکانیابی مناطق مستعد احیاء بیولوژیک و جنگلکاری با گونههای مانگرو (حرّا و چَندَل) با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و بر اساس معیارهای بومشناختی میباشد. در این بررسی پس از شناسایی متغیرهای تأثیرگذار از دیدگاه کارشناسان، تعداد 10 متغیر استفاده گردید. روش مورد استفاده در این تحقیق بررسی و گروهبندی پارامترهای محیطی مؤثر در احیاء بیولوژیک جنگلهای مانگرو با استفاده از روش دلفی و ارزشگذاری آنها بر اساس منطق فازی است. از روش کریجینگ به علت خطای پیشگویی، کمتر استفاده شد و از عملگرهای مختلف فازی از جمله اجتماع، اشتراک، جمع، ضرب جبری و گامای فازی استفاده گردید. در پایان، عملگر جمع (همپوشانی) بهترین سازگاری را برای شناسایی مناطق مستعد احیاء بیولوژیک جنگلهای مانگرو به همراه میزان موفقیت یا ریسک کمتر برای احیاء جنگل و با حداکثر احتیاط لازم در این پهنهها ارائه داد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |