نشریه علمی بوم شناسی آبزیان

تولید حجم عظیمی از پساب در شهر¬های مختلف جهان، لزوم توجه به بازیافت پساب شهری را به خصوص در کشورهای خاورمیانه که دارای اقلیمی خشک و نیمه خشک هستند، دو چندان کرده است. یکی از مشکلات عمده در پالایش پساب شهری با استفاده از سیستم¬های تصفیه مرسوم، نیاز اکسیژن شیمیایی و محتوای کربن آلی زیاد در پساب تصفیه شده است که امکان استفاده مجدد از پساب تصفیه شده را با محدودیت¬هایی مواجه می¬سازد. پژوهش حاضر به بررسی عملکرد یک سیستم بیودراف، که برای اولین بار بیوفیلم جلبکی به هسته باکتریایی آن اضافه شده، در کاهش نیاز اکسیژن شیمیایی و محتوای کربن آلی از پساب شهری پرداخته است. سیستم تصفیه مشتمل بر چهار بخش شامل: جداساز کف و مواد روغنی، رسوب گیر، تله مواد معلق و یک سازگان بیودراف به عنوان بخش چهارم طراحی و ساخته شد. نتایج به دست آمده در بازه زمانی 9 روزه آزمایش حاکی از راندمان بالاتر سیستم مورد بررسی در کاهش نیاز اکسیژن شیمیایی و محتوای کربن آلی از پساب شهری نسبت به سیستم¬های مشابه در زمان برابر بود. راندمان جذب COD و TOC در سیستم، به ترتیب معادل %55/95 و 80%/92 از میزان اولیه آن¬ بود. به طور کلی می¬توان شرایط مناسب تبادلات گازی با اتمسفر در بیودراف را به همراه همزیستی جلبک و باکتری عاملی برای عملکرد بهتر سیستم طراحی شده نسبت به سیستم¬های مشابه دانست.