دوره 4، شماره 4 - ( بهار 1394 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 33-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safari R, Adel M, Monji H, Riyahi Cholicheh H, Nematolahi A. Evaluation of antibacterial effect of some of the endemic herbal essential oils on Streptococcus iniae in invitro. J. Aqua. Eco 2015; 4 (4) :40-33
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-166-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-166-fa.html
صفری رضا، عادل میلاد، منجی هادی، ریاحی چلیچه حسین، نعمت الهی امین. بررسی اثرات ضد باکتریایی برخی از اسانس‌های گیاهان بومی کشور علیه باکتری Streptococcus iniae در شرایط آزمایشگاهی . مجله بوم شناسی آبزیان. 1394; 4 (4) :40-33
چکیده: (8109 مشاهده)
باکتری Streptococcus iniae مهم‌ترین عامل عفونی ایجاد کننده خسارات اقتصادی در مزراع پرورشی کشور است. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی اسانس‌های گیاهی زولنگ (Eryngium campestre)، اناریجه (Pimpinella affinis)، آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss)، زیره سیاه (Bunium persicum) و سیر (Allium sativum) بر باکتری زئونوز استرپتوکوکوس اینیایی مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین قدرت ضد باکتریایی اسانس‌ها از روش‌های استاندارد انتشار در دیسک، تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) استفاده گردید و استرپتومایسین به عنوان استاندارد به کار گرفته شد. حداقل غلظت غلظت کشندگی اسانس‌های زولنگ، اناریجه، آویشن شیرازی، زیره سیاه و سیر بر باکتری استرپتوکوکوس اینیایی به ترتیب 1، 1<، 25/0، 12/0 و 5/0 میکروگرم بر میلی‌لیتر و مقادیر حداقل بازدارندگی برای اسانس‌های مذکور به ترتیب 5/0، 5/0، 06/0، 06/0 و 12/0 میکروگرم بر میلی‌لیتر و قطر هاله رشد به ترتیب 7/0± 5/18، 4/0± 17، 3/1± 8/32، 1/1±8/22، 7/1±3/27 میلی‌متر تعیین شد. در این بررسی اسانس‌های زیره سیاه، آویشن شیرازی و سیر اثرات ضد باکتریایی مناسبی علیه S. iniae از خود نشان دادند. بنابراین اسانس‌های مذکور پس از انجام مطالعات تکمیلی می‌توانند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک‌های تجاری رایج برای درمان عفونت‌های ناشی از این باکتری باشند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)