نشریه علمی بوم شناسی آبزیان

تحقیق حاضر جهت بررسی اثرات مزمن سم آزادیراختین بر شاخص¬های رشد، بقا و مورفولوژی آبشش بچه ماهی آمور (Ctenopharyngodon idella) با میانگین وزن 3/2± 09/11 گرم انجام گرفت. تعداد 120 قطعه ماهی آمور به تعداد مساوی در 3 گروه تیمار و یک گروه شاهد و هرکدام سه تکرار تقسیم شدند. دوزهای زیر غلظت کشنده این سم، 073/0 (LC5010%)، 15/0 (LC5020%) و 22/0 (LC5030%) میلی گرم بر لیتر، انتخاب شد و ماهیان به مدت 28 روز در معرض این دوزها قرار گرفتند. افزایش آزادیراختین تأثیری بر پارامترهای رشد و بقا نداشت (P>0.05). در طول آزمایش، الگوی رفتاری ماهیان همچون شنای غیرعادی، چرخش و اضطراب به صورت افزایش عکس¬العمل در مقابل محرک¬های بیرونی، کاهش حرکات گروهی و عدم تعادل و در مورد بافت¬شناسی، تورم اپیتلیال، هایپرپلازی، امتزاج لاملا و نکروز آبشش مشاهده شد. نتایج نشان داد اگرچه آزادیراختین در غلظت غیرکشنده در کوتاه مدت تأثیری بر رشد و بقای ماهی آمور ندارد اما باعث ایجاد رفتار غیرعادی در این ماهیان ¬می شود. همچنین با افزایش میزان دوز این سم، تخریب بافتی آبشش بیشتر شد که می تواند در دراز مدت اثرگذار باشد.