دوره 5، شماره 1 - ( تابستان 1394 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 69-76 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ejlali K, Mosavi Nadoshan R, Mashinchiyan A, Fatemi S M, Mortezavi M S. Spatial comparison of Lead concentration in sediment and three group of macrobenthos (Crabs, Gastropods and Bivalves) in coast of Bandar Abbass. J. Aqua. Eco 2015; 5 (1) :76-69
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-229-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-229-fa.html
اجلالی کیوان، موسوی ندوشن رضوان، ماشینچیان علی، فاطمی سید محمدرضا، مرتضوی محمدصدیق. مقایسه مکانی غلظت سرب در رسوبات و سه گروه از ماکروبنتوزها (خرچنگ ها، شکم پایان و دوکفه ای ها) در سواحل بندرعباس. مجله بوم شناسی آبزیان. 1394; 5 (1) :76-69
چکیده: (6869 مشاهده)
فلزات سنگین جزو آلودگی های پایدار محسوب می شوند که در بدن موجودات تجمع و تغلیظ می یابند. مقایسه مکانی غلظت سرب در سه گروه از ماکروبنتوزها شامل شکم پایان، دو کفه ای ها و خرچنگ ها و نیز در رسوبات در اسفند سال 91 با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. میانگین غلظت سرب رسوب در خور گورسوزان با مقدار 359/0 بیشترین و در پشت شهر با مقدار µg/g 216 /0 دارای کمترین غلظت بود. در خرچنگ ها غلظت سرب در خور گور سوزان با µg/g 47/0 و در پشت شهر با مقدار
µg/g 27/0 در دوکفه ایها در اسکله باهنر با µg/g 3/0، خور گورسوزان با µg/g 01/0 و در شکم پایان نیز در اسکله با هنر با مقدار µg/g 15/0 و در خور گورسوزان با µg/g 039/0 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین غلظت سرب می باشند. مقایسه غلظت سرب در گروه‌های سه گانه ماکروبنتوز نشان داد که خرچنگ ها > دوکفه ایها > شکم پایان دارای غلظت سرب در بدن خود هستند. همبستگی معنی دار بین غلظت سرب در رسوبات و خرچنگ ها و عدم این همبستگی بین رسوبات با شکم پایان و دوکفه‌ای‌ها نشان داد که خرچنگ ها می توانند سرب موجود در بدن خود را به طور مستقیم از رسوبات دریافت نموده در صورتیکه نرمتنان این فلز را از سایر منابع سرب مثلاً سرب موجود در آب دریافت می کنند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)