نشریه علمی بوم شناسی آبزیان

به‌منظور تعیین تراکم ذخیره‌سازی بهینه در پرورش ماهی کوی (Cyprinus carpio var. Koi)، تعداد 2400 قطعه بچه‌ماهی (11/0±28/1 گرم) در پنج تیمار (50، 100، 150، 200 و 300 قطعه در مترمکعب) به مدت 11 هفته، پرورش داده شده، عملکرد رشد، بقاء، تغذیه و پارامترهای خونی آن‌ها ارزیابی شد. بین سه تیمار اول، از لحاظ افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، تلفات و پارامترهای خونی، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (05/0p>). کم‌ترین میزان وزن به دست آمده و بالاترین میزان تلفات در تیمارهای 5 و 4 مشاهده شد. بین تیمارها از نظر تعداد گلبول قرمز و سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و پروتئین کل اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد (05/0p>). بالاترین میزان ایمونوگلوبولین، هورمون کورتیزول و گلوکز، در تیمار 5 و 4 مشاهده شد (05/0p<). با افزایش میزان تراکم از 50 به 300 قطعه در مترمکعب، در میزان لنفوسیت، کاهش و در میزان نوتروفیل، افزایش مشاهده شد. بالاترین میزان هورمون کورتیزول (47/1±97/173 نانوگرم در میلی‌لیتر)، متعلق به تیمار 5 بود که در روز 7 مشاهده شد. بر‌اساس نتایج به دست آمده، افزایش تراکم به بیش از 150 قطعه در مترمکعب، منجر به کاهش رشد و بروز شرایط استرس‌زا در ماهی کوی می‌شود. بنابراین بهترین تراکم ذخیره‌سازی در این آزمایش، 150 قطعه ماهی در مترمکعب محاسبه شد.