دوره 7، شماره 1 - ( تابستان 1396 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 49-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azad M, Yahyavi M, Bahri H, Tamadoni Jahromi S, Tala M. Genetic identification of Fenneropenaeus vanamei broodstocks in south of Iran (Hormozgan and Bushehr provinces). J. Aqua. Eco 2017; 7 (1) :39-49
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-524-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-524-fa.html
آزاد منصور، یحیوی مازیار، بحری امیر هوشنگ، تمدنی جهرمی سعید، طلا مریم. بررسی ژنتیکی مولدین میگوی سفید غربی Penaeus vanamei در مراکز تکثیر جنوب کشور (هرمزگان و بوشهر). مجله بوم شناسی آبزیان. 1396; 7 (1) :39-49
چکیده: (3657 مشاهده)
میگوی وانامی Penaeus vanamei از مهم ترین گونه های خانواده پنائیده در خلیج فارس است، لذا این پژوهش جهت شناسایی وضعیت ژنتیکی مولدین پرورشی این گونه با استفاده از توالی یابی ژن سیتوکروم اکسیداز I (COI) انجام گردید. نمونه برداری از یک هچری در استان بوشهر (منطقۀ دلوار) و دو هچری در استان هرمزگان (مناطق کلاهی و تیاب) انجام شد. در بررسی روابط فایلوژنی، جمعاً
7 هاپلوتایپ شناسایی گردید و تمام نمونه‌های گونه وانامی از سه ایستگاه مورد مطالعه، در یک کلاید اصلی با دو کلاستر مشاهده شدند و میزان هموزایگوسیتی نمونه های هچری بوشهر و دو هچری هرمزگان در بالاترین حد خود قرار داشت. از سوی دیگر سه هاپلوتایپ BU. A3, A4, A6 مختص منطقه بوشهر، خود را از سایر هاپلوتایپهای مناطق بوشهر و هرمزگان جدا کردند که می‌توان نتیجه گرفت میزان هتروزایگوسیتی در مولدین منطقه بوشهر بسیار بالاتر از هرمزگان می‌باشد. وضعیت هاپلوتایپی ژن COI نشان‌دهنده میزان بالای هموزایگوسیتی بین مولدین وارداتی دو جمعیت مورد مطالعه در هرمزگان است که می‌تواند افزایش میزان همخونی بین مولدین و در نتیجه کاهش رشد و بازماندگی پست لاروها را در آینده نزدیک به دنبال داشته باشد.
7 هاپلوتایپ شناسایی گردید و تمام نمونه‌های گونه وانامی از سه ایستگاه مورد مطالعه، در یک کلاید اصلی با دو کلاستر مشاهده شدند و میزان هموزایگوسیتی نمونه های هچری بوشهر و دو هچری هرمزگان در بالاترین حد خود قرار داشت. از سوی دیگر سه هاپلوتایپ BU. A3, A4, A6 مختص منطقه بوشهر، خود را از سایر هاپلوتایپهای مناطق بوشهر و هرمزگان جدا کردند که می‌توان نتیجه گرفت میزان هتروزایگوسیتی در مولدین منطقه بوشهر بسیار بالاتر از هرمزگان می‌باشد. وضعیت هاپلوتایپی ژن COI نشان‌دهنده میزان بالای هموزایگوسیتی بین مولدین وارداتی دو جمعیت مورد مطالعه در هرمزگان است که می‌تواند افزایش میزان همخونی بین مولدین و در نتیجه کاهش رشد و بازماندگی پست لاروها را در آینده نزدیک به دنبال داشته باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)