نشریه علمی بوم شناسی آبزیان

تغذیه از مهم‌ترین مسائل صنعت تکثیر و پرورش محسوب می‌شود. این تحقیق به منظور بررسی رشد و بازماندگی لارو میگوی سفید غربی (L. vanname) از طریق تغذیه ریزجلبک‌های I. galbana  و  P. lutheri  به‌صورت ترکیبی و جایگزین C. mulleri مردادماه سال 1395 در پژوهشکده اکولوژی خلیج‌فارس و دریای عمان به مدت 16 روز از مرحله زوآ1 تا پست لارو 10 انجام شد. این آزمایش دارای 6 تیمار (3 تیمار تغذیه تک‌گونه‌ای و 3 تیمار تغذیه ترکیبی) بود. پایان هر مرحله بازماندگی و طول اندازه‌گیری و تست شوری PPT 45 و 53 در انتهای دوره انجام گرفت. نتایج نشان داد بالاترین بازماندگی 10PL به تیمار C (% 72) و کمترین آن به تیمار B (% 47) تعلق داشت که اختلاف معنی‌دار نبود (05/0 ≥ P). همچنین بیشترین و کمترین طول لاروها به تیمار F (02/8) و تیمار B (23/7) تعلق داشت (05/0 ≤ P). بالاترین درصد بازماندگی در تست شوری‌های (PPT) 45 و 53 به ترتیب % 98 در تیمار E و % 98 در تیمار F بود. بازماندگی در تمامی تیمارها اختلاف معنی‌داری نداشتند (05/0 ≤ P). بنابراین C. mulleri به عنوان گونه اصلی تغذیه مراحل لاروی میگوی وانامی لازم و I. galbana می‌تواند در کنار آن جهت افزایش ارزش غذایی استفاده شود تا بتوان کیفیت و فاکتورهای رشد لارو را بهبود بخشید.