دوره 4، شماره 3 - ( زمستان 1393 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 12-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Darya M, Sajjadi M M, Sourinejad I, Masandani S, Ghodrati Shojaei M, Marhemati Zadeh L. Effect of different diets on growth and survival of polychaete Perinereis nuntia in laboratory culture condition. J. Aqua. Eco 2015; 4 (3) :19-12
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-60-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-60-fa.html
دریا مهرنوش، سجادی میر مسعود، سوری نژاد ایمان، مسندانی سعید، قدرتی شجاعی مهدی، مرحمتی زاده لیلا. تأثیر جیره های مختلف غذایی بر رشد و بازماندگی کرم پرتار Perinereis nuntia در شرایط پرورش آزمایشگاهی. مجله بوم شناسی آبزیان. 1393; 4 (3) :19-12
مهرنوش دریا 
، میر مسعود سجادی* ، ایمان سوری نژاد ، سعید مسندانی ، مهدی قدرتی شجاعی ، لیلا مرحمتی زاده
، میر مسعود سجادی* ، ایمان سوری نژاد ، سعید مسندانی ، مهدی قدرتی شجاعی ، لیلا مرحمتی زاده
چکیده: (10646 مشاهده)
با توجه به اهمیت کرم پرتار Perinereis nuntia در جیره غذایی مولدین میگو، دست یابی به تکنیک زیستی تکثیر و پرورش اقتصادی این گونه از اهداف مهم صنعت میگو می باشد. به این منظور، استفاده از جیره های غذایی که بیشترین رشد و کمترین تلفات را برای کرم پرتار P. nuntia در فرآیند پرورش داشته باشند حائز اهمیت می باشد. در تحقیق حاضر اثر چهار تیمار غذایی مختلف شامل غذای تجاری میگو- بیومار، غذای حاوی مکمل اسپیرولینا، جلبک سبز flexuosa Enteromorphaو جلبک سبز
Ulva fasciata بر میزان رشد و درصد بازماندگی این گونه از کرم پرتار در شوری 35 قسمت در هزار بررسی شد. تعداد 480 کرم پرتار با میانگین وزن اولیه 002/0±01/0 گرم در قالب چهار تیمار و سه تکرار به مدت سه ماه با جیره های غذایی تغذیه شدند. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنی دار نوع جیره بر میزان وزن نهایی و درصد بازماندگی کرم پرتار بود. تیمارهای تغذیه شده با غذای تجاری میگو و غذای حاوی اسپیرولینا دارای وزن نهایی بیشتری نسبت به تیمارهای تغذیه شده با جلبک سبز flexuosa E. و U. fasciata بودند (05/0>P). از طرفی تیمارهای تغذیه شده با ماکروجلبکها دارای درصد بازماندگی بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند (05/0>P). با توجه به درصد بازماندگی بالای P. nuntia در تغذیه با جلبک سبز انترومورفا و کاهوی دریایی و تفاوت وزن بسیار کم این دو تیمار با تیمارهای تغذیه شده با غذای تجاری میگو و غذای حاوی مکمل اسپیرولینا، می توان جلبک سبز انترومورفا و یا جلبک کاهوی دریایی را جهت پرورش این پرتار پیشنهاد نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)