نشریه علمی بوم شناسی آبزیان

مطالعه‌ی حاضر با هدف استفاده از کشت اولیه‌ی سلول‌های کبد ماهی‌هامور معمولی (Epinephelus coioides) به منظور ارزیابی اثرات سمی آلاینده‌ی نونیل فنول بر زنده ماندن سلول‌ها و بررسی تغییرات مرفولوژیک انجام شد. بدین منظور از 8 عدد ماهی‌هامور معمولی استفاده گردید. پس از جدا کردن و قطعه کردن کبد، سلول‌های آن با استفاده از روش هضم آنزیمی، جداسازی و شمارش شدند. در این روش با استفاده از آزمایش MTT، میزان  IC50در سلول‌ها پس از مواجهه با آلاینده‌ی مورد مطالعه به صورت جداگانه اندازه‌گیری شد. بر این اساس میزان IC50 در آلاینده برابر با M 4-10 محاسبه گردید. سپس کشت های سلولی کبدی در مواجهه‌ی غلظت‌های تحت کشنده شامل 10، 20 و 30 درصد از میزان IC50 (M 5-10، M 5-10×2 و M 5-10×3) قرار داده شدند. نمونه‌برداری برای سنجش اثرات آلاینده در مدت زمان 0، 6، 12 و 24 ساعت از زمان شروع مواجهه صورت گرفت. بر اساس نتایج، کم‌ترین غلظت استفاده شده، تأثیر قابل‌توجهی بر روند رشد سلول‌ها نداشت ولی میزان تخریب و آسیب سلولی به صورت وابسته به دوز و زمان قرارگیری در مواجهه با آلاینده‌ها، افزایش یافت. در مجموع آلاینده‌ی نونیل فنول دارای اثر سایتوتوکسیک در سلول‌های کبدی کشت داده شده‌ی ماهی‌هامور معمولی بود.