دوره 9، شماره 3 - ( زمستان 1398 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 142-134 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mokhlesabady Farahany A, Dorafshan S, Paykan Heyrati F. Hematological characteristics of Parrot fish (Cichlasoma synspilum ♀ × Cichlasoma citrinellum ♂) fed diet supplemented by astaxanthin and bile salt exposed to silver nanoparticles. J. Aqua. Eco 2019; 9 (3) :134-142
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-729-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-729-fa.html
مخلص ابادی فراهانی امین، درافشان سالار، پیکان حیرتی فاطمه. شاخص‌های خون‌شناسی ماهی پرت (Cichlasoma synspilum ♀ × Cichlasoma citrinellum ♂) تغذیه‌شده با مکمل غذایی آستاگزانتین و نمک صفراوی در مواجهه با نانوذرات نقره. مجله بوم شناسی آبزیان. 1398; 9 (3) :134-142
چکیده: (3050 مشاهده)
هدف از این مطالعه بهبود شاخص‌های خون‌شناسی ماهی پرت خونی (Cichlasoma synspilum ♀ × Cichlasoma citrinellum ♂) در مواجه با تنش نانوذرات نقره بود. تعداد 200 قطعه ماهی پرت (Parrot Fish) (میانگین وزنی2/6± 5/25 گرم) در سه تیمار، شاهد (جیره پایه)، جیره غنی شده با آستاگزانتین و جیره غنی شده با آستاگزانتین و نمک صفراوی با سه تکرار به مدت 90 روز تغذیه شدند و سپس به مدت پنج روز در معرض μg/L250 نانوذرات نقره محلول در آب قرار گرفتند. خون‌گیری در زمان قبل و بعد از تنش نانونقره صورت گرفت. در پایان دوره تغذیه، هیچ‌یک از شاخص‌های خون‌شناسی به جز تعداد گلبول‌های سفید که در اثر تغذیه با جیره‌های حاوی آستاگزانتین به‌تنهایی یا در تلفیق با نمک صفراوی، به‌طور معناداری افزایش‌یافته بود (P<0.05)، تحت تأثیر تیمارهای تغذیه‌ای قرار نگرفتند (P>0.05). پس از تنش نانوذرات نقره میزان هماتوکریت و هموگلوبین در همه تیمارها و تعداد گلبول‌های سفید تنها در تیمار شاهد در مقایسه با قبل از تنش به طور معناداری کاهش یافت (P<0.05). نتایج نشان داد استفاده از آستاگزانتین و نمک صفراوی می‌تواند اثرات مخرب نانوذرات نقره محلول در آب را تعدیل نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)