دوره 9، شماره 2 - ( پاییز 1398 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 60-46 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nourozifard P, Mortazavi S, Asad S, Hassanzadeh N. Estimation of Toxicity and Ecological Risk of Toxic Elements Using Biological Indices in Coastal Sediments of Persian Gulf in Hormozgan Province. J. Aqua. Eco 2019; 9 (2) :46-60
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-781-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-781-fa.html
نوروزی فرد پریسا، مرتضوی ثمر، اسد صدیقه، حسن زاده نسرین. برآورد سمیت و خطر بوم شناختی عناصر سمی با استفاده از شاخص های زیستی در رسوبات ساحلی شمال خلیج‌فارس در استان هرمزگان. مجله بوم شناسی آبزیان. 1398; 9 (2) :46-60
چکیده: (2516 مشاهده)
رسوبات جزئی جدایی ناپذیر در یکپارچگی عملکرد اکولوژیکی بوم سازگان آبی به شمار می روند. در پژوهش حاضر، رسوبات هفت ایستگاه در سواحل استان هرمزگان در فروردین ماه سال 1396 مورد مطالعه قرار گرفت و آلودگی ناشی از عناصر سمی با استفاده از شاخص های مختلف بررسی شد. نمونه ها با ترکیب اسیدنیتریک و پرکلریک هضم شدند و سپس غلظت عناصر مس، سرب، روی، کادمیوم، نیکل و کروم با دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد بیشترین غلظت مربوط به عنصر روی و کمترین مربوط به کادمیوم می‌باشد. نتایج حاصل از شاخص های ERM-Q و TEL-Q بیانگر پتانسیل کم تا متوسط عناصر برای ایجاد اثرات بیولوژیکی ناسازگار بوده که با نتایج شاخص های PERI و Eir مطابقت دارد. شاخص Igeo در رابطه با عنصر نیکل، در ایستگاه¬های دوم، سوم و چهارم وضعیت نسبتاً آلوده را نشان داد، ولی در سایر ایستگاه ها و عناصر، نشان دهنده وضعیت غیر آلوده است که به‌طورکلی با نتایج شاخص Cd مطابقت دارد. شاخص PLI بیانگر غیر آلوده بودن منطقه و مؤیدی بر نتایج شاخص های دیگر است. در نهایت می توان گفت نتایج شاخص‌های مختلف با مؤلفه‌ها و حساسیت‌های متفاوت، حاکی از وضعیت خطر اکولوژیکی کم و پتانسیل کم تا متوسط در ایجاد اثرات بیولوژیکی برای زیست‌مندان خلیج فارس است که با کمتر بودن میانگین غلظت ها از حد بیشینه استانداردهای کیفی رسوبات همخوانی دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)