دوره 9، شماره 2 - ( پاییز 1398 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 77-70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kalvani Neital B, Sudagar M, Mazandarani M, Nouri A, Gonzalez-Wanguemert M. Comparing the potential effects of fresh and frozen nerve extracts of Holothuria arguinensis on the oocyte maturation.. J. Aqua. Eco 2019; 9 (2) :70-77
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-782-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-782-fa.html
کلوانی نیتلی بی تا، سوداگر محمد، مازندرانی محمد، نوری احمد، گونزالس-وانگومرت مرسدس. مقایسه اثر القایی عصاره تازه و منجمد اعصاب شعاعی خیار دریایی Holothuria arguinensis در رسیدگی نهایی تخمک. مجله بوم شناسی آبزیان. 1398; 9 (2) :70-77
چکیده: (2057 مشاهده)
تخمک متوقف شده در مرحله پروفاز میوز I، کمی پیش از تخم‌ریزی به رسیدگی نهایی می رسد. از جدیدترین روش ها در زمینه تکثیر مصنوعی خیارهای دریایی، القای رسیدگی نهایی تخمک با تحریک عصاره بافت عصبی موجود است. از آنجا که زمان مناسب برای عصاره گیری در بازه زمانی محدودی از سال می باشد، ذخیره‌سازی عصاره به روش انجماد اهمیت بالایی دارد. هدف این تحقیق، مقایسه اثر القایی عصاره عصبی خیار دریایی در دو حالت تازه و منجمد در رسیدگی نهایی تخمک در گونه Holothuria arguinensis در شرایط in vitro می¬باشد. خیارهای دریایی از سواحل فارو- پرتغال برداشت و در آزمایشگاه عصاره بافت عصبی جانور در فصل تولیدمثل استخراج شد.. تخمک¬های خارج شده از بدن موجود ماده به مدت 90 دقیقه، در معرض عصاره تازه و یا در معرض عصاره ذوب شده پس از انجماد قرار گرفتند. هر یک از تیمارها با 3 تکرار صورت گرفت. میزان بروز پدیده GVBD در تخمک¬ها به عنوان شاخص عملکرد القایی عصاره بافت عصبی در القای رسیدگی نهایی تخمک در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج، عملکرد القایی عصاره بافت عصبی این گونه پس از انجماد کاهش نیافته و می‌توان از عصاره استحصال شده در فصل تولیدمثل، برای مدت طولانی استفاده نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)