دوره 10، شماره 4 - ( بهار 1400 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 104-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Darabitabar F, Yavari V, Hedayati A, Zakeri M, yousefi H. Phosphate reduction from waste fish farms with herbal nano gels (nano bagasse, functional nanofiber and lignocellulose nanofiber) prepared with bagasse. J. Aqua. Eco 2021; 10 (4) :91-104
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-888-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-888-fa.html
دارابی تبار فاطمه، یاوری وحید، هدایتی سید علی اکبر، ذاکری محمد، یوسفی حسین. ارزیابی کاهش بار آلایندگی فسفات از پساب مزارع پرورشی ماهی با نانو ژل‌های گیاهی (نانوباگاس، نانوفیبر عامل‌دار شده و نانوفیبر لیگنوسلولز) تهیه شده از باگاس. مجله بوم شناسی آبزیان. 1400; 10 (4) :91-104
چکیده: (2032 مشاهده)
اصول و رعایت شیمی سبز در ساخت محصولات به منظور کاهش و حذف آلاینده‌های زیست‌محیطی می‌تواند محصولاتی ازجمله نانوهیدروژل‌ها را به عنوان جاذب‌های دوستدار محیط زیست و زیست‌تخریب‌پذیر معرفی نماید. تأمین آب شیرین با توجه به خشک‌سالی‌های مکرر یکی از اهداف مهم در جهت بهبود و توسعه زیرساخت‌های صنعت و آبزی‌پروری است. به همین منظور تصفیه پساب‌ها و استفاده مجدد از آن می‌تواند راهکار مناسبی جهت تأمین نیازهای آبی کشور باشد. هدف از این پژوهش به‌کارگیری نانو ژل¬های گیاهی تهیه شده از ضایعات کشاورزی دورریز (باگاس) به منظور حذف فسفات از پساب مزارع پرورشی است. نانو ژل‌های گیاهی به روش مکانیکی تهیه شده و به منظور تشخیص بهینه‌های جاذب، آزمایش¬ در یک سیستم ناپیوسته و با انجام محاسبات هم‌دمای جذب انجام شد. مقدار بهینه وزن جاذب،pH ، غلظت، زمان به ترتیب برابر با 2/0 گرم برای ژل نانو بیوپلیمر باگاس و نانو الیاف لیگنو سلولز و برای نانو ژل فیبریل عامل‌دار شده 3/0 گرم ، 5، 100 میلی‌گرم بر لیتر، 30 دقیقه تعیین شد. طبق معادله های هم‌دمای جذب بیشترین تطابق با مدل لانگمویر و تمکین و سنتیک مرتبه دوم در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که نانو هیدروژل‌های گیاهی قادر به حذف فسفات به میزان کمتر از 5/0 میلی گرم بر لیتر می‌باشند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)