دوره 10، شماره 2 - ( پاییز 1399 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 94-82 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghalandari Hormozi M, Ghasemzadeh J, Lavajoo Balguri F. Study of the Effects of Bandar Abbas Urban Sewage Pollution entering Gursouzan Embayment on the Growth and Chemical Composition of Microalgae Tetraselmis chuii. J. Aqua. Eco 2020; 10 (2) :82-94
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-920-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-920-fa.html
قلندری هرمزی مرتضی، قاسم زاده جواد، لواجو بلگوری فاطمه. تأثیر آلودگی فاضلاب شهری بندرعباس ورودی به خور گورسوزان بر رشد و ترکیبات شیمیایی ریزجلبک Tetraselmis chuii. مجله بوم شناسی آبزیان. 1399; 10 (2) :82-94
چکیده: (2838 مشاهده)
فاضلاب شهری دارای مقادیر متنابه ای مواد مغذی نظیر ترکیبات نیتروژن و فسفر است. ریزجلبکها میتوانند در فرآیند تصفیه و حذف مواد مغذی از فاضلاب به کار گرفته شوند. مطالعه حاضر، تأثیر غلظت‌های مختلف فاضلاب شهری خورگورسوزان بندرعباس را بر میزان رشد و ترکیبات شیمیایی ریزجلبک Tetraselmis chuiiدر شرایط آزمایشگاهی طی یک دوره 14 روزه بررسی نمود. رشد ریزجلبک T. chuii در 6 تیمار (با 3 تکرار) با ترکیب غلظت های مختلف فاضلاب شهری و محیط کشت F2 روندی افزایشی داشت، و بیشینه میزان جذب نوری آن (تراکم سلولی Optical density=1/4)، در تیمار 5 (حاوی60% محیط کشتF2 +40% فاضلاب شهری) در روز چهاردهم مشاهده شد. به علاوه حداکثر میزان نیترات و فسفات (0006/0±003/0 و 0002/0±010/0میکروگرم/لیتر)، کلروفیل a و b (002/0±19/0 و 003/0 ±16/0 میلی گرم/گرم)، پروتئین (04/0± 3/1میلی گرم/گرم) و اسیدهای چرب EPA و DHA (09/0±36/3% و 12/0±76/3% میلی گرم/گرم) نیز در این تیمار اندازه گیری گردید. نتایج دلالت بر این دارد که، ریزجلبک T. chuii قادر به حذف ترکیبات آلی (نیترات و فسفات) از فاضلاب شهری است و استفاده از محیط کشت تیمار 5 (شامل 60% محیط کشت F2 + 40% فاضلاب شهری)، به دلیل تأثیر بیشتر در تکثیر ریزجلبک ها و تولید ذی‌توده غنی از اسیدهای چرب غیراشباع، می¬تواند برای تصفیه ثانوی و احیای فاضلاب شهری توصیه شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)