در این مطالعه به بررسی وضعیت تغذیهگرایی مخزن سد بوستان با استفاده از شاخصهای پالمر و کارلسون پرداخته شد. پارامترهای زیستی از جمله فیتوپلانکتونها و عوامل محیطی مانند فسفات، نیترات و کلروفیل a به صورت فصلی در سال 1399 با سه تکرار و در عمق 5/0 متری آب در 5 ایستگاه از سطح مخزن نمونه برداری شد، سپس شاخصهای پالمر و کارلسون محاسبه شد. شاخص پالمر در سد بوستان برای 4 فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب 24، 31، 27.6 و 28.8 تخمین زده شد که بر اساس دستهبندی شاخص پالمر، در هر 4 فصل، آب سد بوستان در دسته آبهای دارای آلودگی آلی بسیار زیاد قرار میگیرد. بیشترین میزان شاخص پالمر در فصل تابستان (31) و کم ترین میزان این شاخص در فصل بهار (24) به دست آمد. بیش ترین وضعیت تغذیه گرایی شاخص کارلسون مربوط به فصل تابستان (60.46 یوتروفی) و کمترین میزان آن مربوط به فصل زمستان (52.44 یوتروفی) میباشد که نشان دهنده آن است که مخزن در فصل زمستان به سمت شرایط نیمه مغذی حرکت کرده است. همچنین در ایستگاه شماره 3 (54.23) بالاترین حالت تغذیه گرایی مشاهده گردید. با توجه به بررسی شاخصهای پالمر و کارلسون و نسبت فسفات به ازت کل عامل اصلی تغذیه گرایی در مخزن سد بوستان ترکیبات فسفری بوده است که از منابع بیرونی سد وارد مخزن شده و در نهایت آن کاهش کیفیت آب گردد.