دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 25-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Distribution and abundance of phytoplankton in Iranian shores of the Caspian Sea and its relationship with reduction of Rutilus frisii and Chelon auratus catch. J. Aqua. Eco 2022; 12 (3) :11-25
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-1050-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-1050-fa.html
باقری سیامک، خطیب سپیده، قندی عظمت دادای، مددی فریبا. پراکنش و تراکم فیتوپلانکتون دریای خزر در سواحل گیلان و ارتباط آن با کاهش صید ماهیان سفید و کفال. مجله بوم شناسی آبزیان. 1401; 12 (3) :11-25
چکیده: (1740 مشاهده)
هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات ساختار جامعه پلانکتون در جنوب غربی دریای خزر و ارتباط آن با کاهش صید ماهیان سفید و کفال است. مطالعه حاضر در سال های 1399 تا 1400 به‌صورت فصلی در سواحل استان گیلان انجام شد. تعداد 48 جنس و گونه فیتوپلانکتون شناسایی شدند. نتایج نشان داد، بیش ترین تراکم را گونه غیر بومی Pseudo-nitzschia seriata از اکروفیتا و گونه سمی Nodularia spumigena از سیانوباکتریا تشکیل داده است. افزایش دمای آب، نوترینت ها و کاهش وزش باد، باعث شکوفایی N.spumigena در تیر 1400 در منطقه انزلی شد. یافته‌ها افزایش تراکم فیتوپلانکتون را بیش از 7 برابر در مقایسه با سال 1375 نشان داد. بیش ترین فراوانی فیتوپلانکتون در سواحل انزلی و عمق 5 متر مشاهده شد. همچنین الگوی تغییرات فراوانی فیتوپلانکتون و بچه ماهی سفید و کفال مشابه هم بوده اند. غذای خورده شده توسط کفال ماهیان و بچه ماهیان سفید نشان دهنده تغذیه غالب این ماهیان از بقایای جلبک با منشا فیتوپلانکتون بوده است. احتمالاً کاهش توده زیستی صدف Cerastoderma glucaum، صید غیرمجاز با تور گوشگیر، کیفیت و کمیت رها سازی بچه ماهی سفید توسط شیلات، عدم احیای رودخانه های محل تکثیر طبیعی، عوامل تاثیر گذار بر کاهش صید ماهی سفید در سال های اخیر می باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)