هدف از انجام این مطالعه شناسایی جمعیتهای مختلف مولدین میگوی سفید غربی پرورشی در مراکز تکثیر استان بوشهر و تعیین شاخصهای ژنتیکی آنها بر اساس اطلاعات تاریخچهای ذخیرههای مختلف بود. به این منظور استخراج DNA از بافت عضله 30 قطعه مولد از هر یک از یازده ذخیره مختلف با استفاده از کیت تجاری صورت گرفت. تکثیر توالیهای تکراری از طریق تکنیک PCR با استفاده از 10 جفت آغازگر اختصاصی در پژوهشکده میگوی کشور انجام شد. نتایج نشان داد که تعداد آللها در ذخیرههای مورد بررسی در دامنه 5.5-4.5 قرار داشت. بیشترین میزان فراوانی آللی در مولدین پرورشی ذخیره سوم از مرکز تکثیر پارس آبزیان(H2) با میزان 0.359±5.2 مشاهده شد. همچنین میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده در مولدین پرورشی ذخیره دوم از مرکز تکثیر لیان گستر طلایی (H5) با میزان 0.152±0.669 بیشتر از مولدین سایر مراکز بود. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شاخصهای ژنتیکی مولدین پرورشی ذخیره سوم از مرکز تکثیر H2 در مقایسه با سایر ذخیرههای موجود در مراکز تکثیر استان بوشهر افزایش یافته است. ضریب همخونی در ذخیرههای اول مولدین مراکز تکثیر زادآوری مند (H3) و دلارام (H1) به ترتیب با میزان 0.105±0.595 و 0.145±0.547 بطور معنیداری بیشتر از سایر ذخیرهها بود. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان اینگونه عنوان کرد که به منظور افزایش شاخص های ژنتیکی مراکز، باید از مولدین با تنوع ژنتیکی بالاتری استفاده شود.