استفاده گسترده از نانوذرات اکسید فلزی، نگرانی در مورد تأثیر آنها بر سلامت انسان و موجودات آبزی را افزایش داده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات نانوذرات اکسید آهن (FeO) و جلبک Spirulina platensis بر آبشش ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus) در طی سه بازه زمانی 3، 14 و 28 روزه و چهار گروه (اول یا شاهد (بدون نانوذره اکسید آهن و جلبک)، دوم (15 میلیگرم بر کیلوگرم نانوذرات اکسید آهن)، سوم (300 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره جلبک) و چهارم (15 میلیگرم بر کیلوگرم نانوذرات اکسید آهن و 300 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره جلبک) بود. بدینمنظور 72 قطعه ماهی کفال خاکستری تهیه و پس از طی دوره سازگاری و انجام مراحل آزمایش در گروهها و دورههای زمانی ذکر شده، از آبشش هر ماهی لام بافتی تهیه شد. عارضههای بافتی شامل هایپرپلازی، پرخونی، کوتاهی تیغه ثانویه، همجوشی تیغههای ثانویه، بدشکلی تیغهها، جداشدگی اپیتلیال و چماقی شدن تیغهها بودند. گروه چهارم در هر سه دوره زمانی دارای بیشترین عارضه بود و بعد از آن به ترتیب گروه های دوم و سوم قرار داشتند. گذشت زمان باعث شدت عارضههای بافتی شده بود و در روز 28 بیشترین تعداد عارضه مشاهده شد. همچنین، جلبک تاثیری در کاهش عارضههای بافتی در ماهی نداشت بلکه باعث عارضه بافتی اما با شدت کمتری نسبت به نانوذره اکسید آهن شده بود. بر اساس نتایج، نانوذرات اکسید آهن میتوانند بهمرور زمان سلامت ماهی را به خطر بیندازند. بنابراین، مطالعات بیشتری برای ارزیابی اثرات سمی بالقوه آن نیاز است