دوره 13، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 34-17 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shalibor S, Sadeghi P, Morovvati H, Koohkan O. The effect of iron oxide nanoparticles and Spirulina platensis algae on the gill structure of Mugil cephalus Linnaeus, 1758. J. Aqua. Eco 2023; 13 (3) :17-34
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-1069-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-1069-fa.html
شالی بر سکینه، صادقی پروین، مروتی حسن، کوهکن امید. اثر نانوذرات اکسید آهن و جلبک Spirulina platensis بر ساختار آبشش ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus Linnaeus, 1758). مجله بوم شناسی آبزیان. 1402; 13 (3) :17-34
چکیده: (1560 مشاهده)
استفاده گسترده از نانوذرات اکسید فلزی، نگرانی در مورد تأثیر آن‌ها بر سلامت انسان و موجودات آبزی را افزایش داده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثرات نانوذرات اکسید آهن (FeO) و جلبک Spirulina platensis بر آبشش ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus) در طی سه بازه زمانی 3، 14 و 28 روزه و چهار گروه (اول یا شاهد (بدون نانوذره اکسید آهن و جلبک)، دوم (15 میلیگرم بر کیلوگرم نانوذرات اکسید آهن)، سوم (300 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره جلبک) و چهارم (15 میلیگرم بر کیلوگرم نانوذرات اکسید آهن و 300 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره جلبک) بود. بدین‌منظور 72 قطعه ماهی کفال خاکستری تهیه و پس از طی دوره سازگاری و انجام مراحل آزمایش در گروه‌ها و دوره‌های زمانی ذکر شده، از آبشش هر ماهی لام بافتی تهیه شد. عارضه‌های بافتی شامل هایپرپلازی، پرخونی، کوتاهی تیغه ثانویه، همجوشی تیغه‌های ثانویه، بدشکلی تیغه‌ها، جداشدگی اپیتلیال و چماقی شدن تیغه‌ها بودند. گروه چهارم در هر سه دوره زمانی دارای بیشترین عارضه بود و بعد از آن به ترتیب گروه های دوم و سوم قرار داشتند. گذشت زمان باعث شدت عارضه‌های بافتی شده بود و در روز 28 بیشترین تعداد عارضه مشاهده شد. همچنین، جلبک تاثیری در کاهش عارضه‌های بافتی در ماهی نداشت بلکه باعث عارضه بافتی اما با شدت کمتری نسبت به نانوذره اکسید آهن شده بود. بر اساس نتایج، نانوذرات اکسید آهن می‌توانند به‌مرور زمان سلامت ماهی را به خطر بیندازند. بنابراین، مطالعات بیشتری برای ارزیابی اثرات سمی بالقوه آن نیاز است
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)