دوره 13، شماره 4 - ( 10-1402 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 75-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdoli A, Peymani M, Valikhani H, Moghaddas D. Non-native fish fauna in the lower Tigris Basin (Khuzestan Province, Iran). J. Aqua. Eco 2023; 13 (4) :61-75
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-1079-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-1079-fa.html
عبدلی اصغر، پیمانی مریم، ولیخانی حسین، مقدس داریوش. فون ماهیان غیربومی پایین‌دست حوضه آبریز دجله (استان خوزستان، ایران). مجله بوم شناسی آبزیان. 1402; 13 (4) :61-75
چکیده: (825 مشاهده)
ورود گونه‌های غیربومی، سبب بروز انواع اثرات منفی اکولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی در اکوسیستم‌های آبی می‌شود. از اولین مطالعاتی که بر روی این گونه‌ها انجام می‌شود، بررسی ترکیب و فراوانی آن¬ها در اکوسیستم‌های پذیرنده است. هدف از این پژوهش بررسی پراکنش، ترکیب و فراوانی ماهیان غیربومی در پایین‌دست حوضه آبریز دجله در یک سال صیادی از پاییز 1393 تا تابستان 1394 بوده است. همچنین به منظور بروزرسانی اطلاعات و مقایسۀ آمارها، آخرین وضعیت صید و صیادی توسط صیادان در سال صیادی 1402-1401 نیز بررسی گردید. در مجموع 31 گونه از 15 خانواده شامل 8 گونه غیربومی از پهنه‌های آبی مورد مطالعه صید گردید. بر طبق نتایج، گونه‌های غیربومی به بیشتر اکوسیستم‌های آبی منطقه مورد مطالعه گسترش پیدا کرده‌اند که از بین آن‌ها ماهیان تیلاپیا شامل تیلاپیا زیلی (Coptodon zillii Gervais, 1848) و تیلاپیا آبی یا اورئوس (Oreochromis aureus Steindachner, 1864) از فراوان‌ترین ماهیان غیربومی بودند. تیلاپیا زیلی دارای بیشترین پراکنش در بین اکوسیستم‌های آبی منطقه مطالعاتی بود. بر طبق نظر صیادان محلی، در حال حاضر میزان صید در بسیاری از پهنه‌های آب‌های داخلی استان خوزستان نسبت به سال 1394-1393، کاهش داشته و نظرات حاکی از عدم رضایت آن‌ها از وضعیت صید و صیادی می‌باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)