دوره 6، شماره 4 - ( بهار 1396 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 99-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khanipour A, Ahmadi M, Zareh gashti G, Seyfzadeh M, Rafipour F. Study on Bioaccumulation of heavy metals (Cu, Ni, Co, Cr) in edible muscle tissue of Crucian carp (Carassiu sauratus) from international wetland of Anzali. J. Aqua. Eco 2017; 6 (4) :91-99
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-269-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-269-fa.html
خانی پور علی اصغر، احمدی مینا، زارع گشتی قربان، سیف زاده مینا، رفیع پور فریدون. تعیین میزان فلزات سنگین مس، نیکل، کبالت و کروم در بافت خوراکی عضله ماهی کاراس طلایی (Carassiu sauratus) تالاب بین المللی بندرانزلی. مجله بوم شناسی آبزیان. 1396; 6 (4) :91-99
چکیده: (5111 مشاهده)
در این بررسی میزان غلظت فلزات سنگین (مس، نیکل، کبالت و کروم) در بافت خوراکی عضله ماهی کاراس طلایی در سه ایستگاه (غرب، مرکزی, شرق ) تالاب انزلی در سال 1391 مورد سنجش قرار گرفت. از هر ایستگاه 10 نمونه ماهی در اوزان استاندارد به روش صید با تور گوشگیر صید شد. نتایج این تحقیق نشان داد بالاترین میزان تجمع به ترتیب مربوط به مس (Cu) < نیکل(Ni) < کبالت (Co) <کروم (Cr) بود، هرچند غلظت مس، نیکل، کبالت و کروم در بافت عضله ماهی کاراس طلایی بین ایستگاههای مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت (P >0.05). میانگین میزان تجمع فلزات سنگین با FDA و WHO مقایسه شد. در این تحقیق میزان سمیت فلزات مس، کبالت، نیکل و کروم پایین‌تر از حد مجاز استاندارهای WHO و FDAبوده است. طبق نتایج فلز نیکل میزانی نزدیک به حد مجاز را در نمونه‌های تالاب مرکزی و شرق در مقایسه با استاندارد WHO نشان داد که باید کنترل بیشتری بر روی منابع تولیدکننده این فلز در حوضه اطراف تالاب انجام داد. اما به طور کلی مصرف ماهی کاراس طلایی تالاب انزلی از حیث بهداشتی برای مصارف انسانی مناسب تشخیص داده شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)