دوره 6، شماره 4 - ( بهار 1396 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 62-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Loghmani M, Savari A, Doustshenas B, Archangi B, Kabiri K. Effects of Environmental parameters on Metallotheionin changes in polycheate (Glycinde boundari) of Chabahar Bay. J. Aqua. Eco 2017; 6 (4) :52-62
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-431-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-431-fa.html
لقمانی مهران، سواری احمد، دوست شناس بابک، ارچنگی بیتا، کبیری کیوان. نقش فاکتورهای محیطی در تغییرات غلظت بیومارکر متالوتیونین پرتار Glycinde boundari در خلیج چابهار. مجله بوم شناسی آبزیان. 1396; 6 (4) :52-62
چکیده: (4835 مشاهده)
فاکتورهای دما، شوری، اکسیژن محلول وکدورت در سه دوره پیش مانسون- مانسون و پس مانسون و فلزات سنگین (مس،روی،کادمیوم) از 9 ایستگاه زیرجزرومدی خلیج چابهار در سال 93-1392 انتخاب و ارتباط آنها با تغییرات غلظت متالوتیونین پرتار بررسی شد. میانگین کل متالوتیونین در پیش مانسون 2/5±33/28، مانسون 9/4±50/15، پس مانسون 37/4±39/21میکروگرم برگرم بود که آزمون واریانس میان ایستگاه‌ها و فصول اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0≥p). مقادیر فلزات در رسوب و بافت پرتار در ایستگاه‌ها و فصول همبستگی معنی‌دار باهم نداشته و این ارتباط میان فلزات و متالوتیونین نیز مشاهده نشد (05/0≤p). به‌غیر از فاکتور دما و شوری که در مانسون افزایش داشتند، سایر پارامترها و متالوتیونین در این فصل کاهش معنی داری را نشان دادند. در آزمون PCA، سه مؤلفه اول در مجموع 24/75 درصد از واریانس را داشته که مؤلفه دوم با 73/28 درصد واریانس اکسیژن، کدورت و متالوتیونین را شامل شد. تغییرات معنی دار بیوماکر و فاکتورهای محیطی در فصول مختلف و عدم همبستگی معنی دار آن با فلزات به عنوان عوامل اصلی القاء متالوتیونین نشان از نقش موثر پارامترهای زیست محیطی خلیج چابهار بر نوسانات بیومارکر است. طبق PCAدر میان فاکتورها، اکسیژن محلول از عوامل اصلی موثر در کاهش سنتز متالوتیونین در G.bonhourei می باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)