دوره 4، شماره 3 - ( زمستان 1393 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 1-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shakori A, Attaran Fariman G, Askari Nasab M. An assessment of abundance and biological indices of Polychaetes in intertidal zone of Tis Coast - Chabahar Bay. J. Aqua. Eco 2015; 4 (3) :11-1
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-59-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-59-fa.html
شکوری آرش، عطاران فریمان گیلان، عسکری نسب منا. بررسی فراوانی و تنوع زیستی کرم های پرتار منطقه بین جزرومدی ساحل تیس، خلیج چابهار. مجله بوم شناسی آبزیان. 1393; 4 (3) :11-1
چکیده: (8222 مشاهده)
کرم‌های پرتار با داشتن غنای گونه ای و تنوع بالا نقش کلیدی را در زنجیره های غذایی آب‌ها ایفا می‌کنند. در این تحقیق کرم های پرتار ساحل تیس در خلیج چابهار مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌برداری در یک دوره یک ساله از تابستان تا زمستان 1392 و در طی چهار فصل به وسیله کوادرات 50 در 50 سانتی متر صورت گرفت. 22 خانواده و 30 جنس و 4 گونه پرتار شناسایی شد. جنس های غالب پرتاران شناسایی شده عبارت بودند از: Prionospio sp. ، Nepthys spp. ، Scoloplos spp.، Spio sp.، Ophelia sp.، Aphelochaeta sp. وArmandia leptocirris بیشترین فراوانی پرتاران در فصل زمستان با 305 عدد در متر مربع و کمترین فراوانی با 89 عدد در متر مربع مربوط به فصل پاییز می‌باشد. آنالیز واریانس دو طرفه بین فراوانی پرتاران در فصول مختلف سال اختلاف معنی داری (05/0p<) را نشان داد. بیشترین میزان تنوع گونه ای و غنای گونه ای با مقادیر 6/3 و 88/0 در فصل زمستان و بیشترین میزان یکنواختی محیطی با رقم (63/0) در فصل بهار و بیشترین غالبیت با رقم 11/3 در فصل پاییز مشاهده شد. ایستگاه سوم با میانگین 29/3 در چهار فصل سال بیشترین میزان شاخص شانون را دارا بوده که نشان دهنده تنوع بیشتر پرتار در این ایستگاه می باشد. نتایج نشان داد که منطقه مورد بررسی از لحاظ تراکم و تنوع پرتاران بسیار غنی می باشد. اطلاعات به دست آمده از این بررسی می تواند وضعیت منطقه مورد بررسی را از نظر آلودگی از طریق مقایسه سوابق مشخص نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)