دوره 13، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 44-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Taneh B, Amrollahi N, Hedayati A A, yousefzadi M. The effects of exposure to sub-lethal levels of silver nanoparticles on short-term filteration rate in Dressina poly morpha. J. Aqua. Eco 2023; 13 (3) :35-44
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-872-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-872-fa.html
طعنه بهزاد، امراللهی بیوکی نرگس، هدایتی علی اکبر، یوسف زادی مرتضی. بررسی اثر مواجهه باسطوح تحت کشنده ی نانو ذرات نقره بر نرخ صافی خواری دوکفه ای Dressina polymorpha در دوره ی کوتاه مدت. مجله بوم شناسی آبزیان. 1402; 13 (3) :35-44
چکیده: (1284 مشاهده)
نرخ فیلتراسیون یکی از شاخص های فیزیولوژیکی در دوکفه ای ها میباشد که نشان دهنده میزان اثرپذیری عملکرد فیلتراسیون موجود در مواجهه با آلاینده هاست. در این مطالعه تغییرات نرخ فیلتراسیون دوکفه ای های آب شیرین Dressina polymorpha پس از دوره مواجهه 7 و 14 روز با نانوذرات نقره مورد بررسی قرار گرفت. دوکفه ای ها از محیط طبیعی جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال یافتند. توزیع ذرات نانو در آب مخازن با دستگاه DLS تست شد. دوکفه ای ها در مواجهه با غلظت های 0.25، 2.5 و ppm 25 از نانوذرات به مدت 14 روز قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین نرخ فیلتراسیون 47.74± 96 ml min-1 g-1DW در گروه کنترل مشاهده گردید. در روز هفتم بالاترین نرخ فیلتراسیون در تیمار اول برابر با 64.38 ± 88.58 ml min-1 g-1DW و کمترین میزان فیلتراسیون در تیمارسوم 11.81 ± 47.67 ml min-1 g-1DW مشاهده گردید. همچنین در روز هفتم تفاوت معنی داری در مقدار نرخ فیلتراسیون درتیماراول با شاهد مشاهده نشد (0.5>p) اما نرخ فیلتراسیون در تیمار سوم به صورت معنی داری کمتر از سایر غلظت ها و گروه شاهد بود (0.5<p). همچنین مقادیر نرخ فیلتراسیون در روز چهاردهم نیز تفاوت هایی مشابه روز هفتم با شدت بیشتری را نشان داد. بنابراین به نظر میرسد نرخ فیلتراسیون شاخص مناسبی برای وضعیت آلودگی نانوذرات باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)