دوره 8، شماره 4 - ( بهار 1398 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 75-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Maturi V, Maboodi H, Valinssab T. The survey of catch per unit of area and distribution of Nemipteridae in the Sistan and Baluchestan province waters (northern Oman Sea). J. Aqua. Eco 2019; 8 (4) :65-75
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-626-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-626-fa.html
مطوری ویدا، معبودی حدیده، ولی نسب تورج. بررسی تغییرات صید بر واحد سطح و پراکنش خانواده گوازیم ماهیان (Nemipteridae) در آب‌های استان سیستان و بلوچستان (ناحیه شمالی دریای عمان). مجله بوم شناسی آبزیان. 1398; 8 (4) :65-75
چکیده: (3275 مشاهده)
مطالعه حاضر جهت بررسی تأثیر عمق بر الگوی پراکنش و تراکم خانواده گوازیم ماهیان در دریای عمان و محاسبه میزان صید بر واحد سطح و توده زنده آن‌ها به اجرا درآمد. به این منظور از گشت تحقیقاتی فردوس 1 مجهز به تور ترال کف استفاده شد و مناطق از دماغه میدانی ('55˚58) طول شرقی تا خلیج گواتر در ('25˚61) طول شرقی در شهریور و مهر سال 1392 (بازه زمانی 25 روز) نمونه‌برداری شد. کل منطقه مورد بررسی به پنج اشکوب (Aتا E) و 4 لایه عمقی: 20-10، 30-20، 50-30 و 100-50 متری به تعداد 82 ایستگاه در شمال دریای عمان انتخاب شد. بیشترین توده زنده در منطقه D (صیدگاه¬های کنارک، چابهار، رمین وکیژدف) 5/1075 تن و بیشترین مقدار شاخص صید بر واحد سطح (CPUA)، 8/2002 کیلوگرم بر مایل مربع دریایی، در اشکوب D(صیدگاه¬های کنارک، چابهار، رمین و کیژدف) محاسبه شد. بر اساس لایه¬های عمقی بیشترین میزان صید بر واحد سطح در لایه عمقی50-30 متر 9/2641 کیلوگرم بر مایل مربع دریایی و بیشترین توده زنده، 8/919 تن در لایه عمقی 50-30 متر محاسبه گردید. نقشه پراکنش خانواده گوازیم ماهیان به کمک نرم‌افزار Arc-GIS نسخه 3/9 ترسیم شد. زیستگاه اصلی این خانواده منطقه D (صیدگاه‌های کنارک، چابهار، رمین، کیژدف) و لایه عمقی 50-30 متر به شمار می‌رود که عوامل مختلفی مانند فراوانی مواد غذایی و عوامل محیطی عامل این تراکم است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)